Σχέδια για χωριά-φαντάσματα στη Λήμνο

Πρίν από μερικά χρόνια μας οργίαζαν οι φήμες ότι  επιχειρηματίες αγόραζαν  μεγάλες εκτάσεις στη Λήμνο. Ήταν όντως πραγματικότητα οι αγορές  οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα και οι φήμες λένε ότι  τις  έκαναν Άραβες με σκοπό να κάνουν τη Λήμνο, Φλόριντα της Μεσογείου.

Το παράδοξο ήταν ότι, οι περιοχές αυτές ήταν χαμηλού κόστους, κοντά στο αεροδρόμιο, εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού και μακριά από τον κοινωνικό ιστό των 2 πόλεων, της Μύρινας και του Μούδρου, με παραλίες που δεν θα λέγαμε ότι είναι οι καλύτερες. Στη μία μάλιστα   είδαμε να γίνεται μία μεγάλη επένδυση και   να γίνεται σχεδόν όλο ένα ξενοδοχείο και ένα ξενοδοχειακό χωριό και ειλικρινά χαρήκαμε. 

Η άλλη περιοχή παρέμενε ανέπαφη σαν να περίμενε κάτι. Το μυστικό το γνώριζαν τότε 2 άνθρωποι στη Λήμνο οι οποίοι (όπως λένε ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες), με το αζημίωτο εξυπηρετούσαν τον ένα  επιχειρηματία στις αγορές του, ενώ τον άλλο φρόντιζαν να τον επιβραδύνουν με καταγγελίες. Ποίο ήταν όμως το μυστικό; Τι κρυβόταν πίσω από αυτές τις αγορές;

Οι επενδυτές γνώριζαν ότι η κυβέρνηση θα επιδοτήσει το 2010-12 μεγαλεπήβολα προγράμματα που προέβλεπαν ανέγερση κατοικιών με όρους δόμησης για ξενοδοχεία και χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό. Σχεδίαζαν δηλαδή  στη Λήμνο  την εφαρμογή του οράματος του Ισπανικού τουριστικού μοντέλου.  

Από πού προήλθαν οι πληροφορίες αυτές δεν γνωρίζουμε;  Μήπως είχαν γνώση και πληροφορίες  για «απαράδεκτες» ρυθμίσεις του ειδικού χωροταξικού για τον τουρισμό, το οποίο είχε προωθήσει στα μέσα του 2009 η πολιτική ηγεσία τού τότε υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ;
Μήπως  η τότε νομαρχιακή αυτοδιοίκηση ήξερε κάτι;  

Δυστυχώς όμως για αυτούς και ευτυχώς για μας, το «ναυάγιο» του ισπανικού τουριστικού μοντέλου που με πάνω από 500.000 απούλητες εξοχικές κατοικίες στην Ισπανία ακύρωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τα σχέδια της κυβέρνησης να μετατραπεί η Λήμνος και γενικά η Ελλάδα  σε ''Φλόριντα της Μεσογείου''. Το γεγονός μάλιστα τεκμηρίωσαν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν  με αφορμή τις αλλεπάλληλες διαρροές από το υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού το Μάιο του 2011.

Περίτρανη απόδειξη της ουτοπίας του σχεδίου είναι ότι το τουριστικό χωριό «Διόνυσος» που έχει κατασκευαστεί από χρόνια κοντά στη Σητεία  παραμένει ακόμα φάντασμα, αφού δεν βρίσκει αγοραστές.  

Αυτό που δεν έχει γινει στη Λήμνο είναι η  αποσαφήνιση της φέρουσας ικανότητας της περιοχής, από την οποία θα προκύψουν οι ανάγκες για νέα ξενοδοχεία και εξοχικές κατοικίες. Δεν εξέτασαν  ούτε την παράμετρο του νερού ως προϋπόθεση για να εγκριθούν νέα προγράμματα τουριστικής δόμησης και τα προβλήματα αποχέτευσης που συνδέονται άμεσα με μέτρα επανάχρησης των νερών της αποχέτευσης.

Αυτό που δεν έγινε στη Λήμνο, είναι η ενημέρωση των κατοίκων αυτού του νησιού που όφειλαν να γνωρίζουν ότι οι επενδύσεις τους σε ενοικιαζόμενα ή θερινές κατοικίες , καταστήματα  και γενικά οι δραστηριότητες στο εμπόριο ή στη παροχή υπηρεσιών θα ''πήγαιναν'στράφι''.  Ήρθε και έδεσε με το νόμο πλάισιο Νατούρα και ο Λημνιός για μια ακόμα φορά θα έπρεπε να μεταναστεύσει για να ζήσει.

Αυτό που θα πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η οικονομική επιτυχία του τουρισμού δεν μετράται με τη μεγιστοποίηση του αριθμού των τουριστών και την αύξηση των καταλυμάτων, αλλά με τη μεγιστοποίηση των εσόδων ανά επισκέπτη, η οποία εξασφαλίζεται μόνο μέσα από στροφή στον ποιοτικό τουρισμό.  

«Η ανάπτυξη μεγάλων ιδιωτικών, μαζικών χωριών μέσα σε ξενοδοχεία με γκολφ και χωρίς σχεδιασμό στην εκτός σχεδίου δόμηση, απειλεί να μετατρέψει την Λήμνο σε ένα είδος τουριστικής «Ντίσνεϊλαντ», όπου είμαστε ανοιχτοί σε όλες τις επενδύσεις, αλλά καμία δεν αποδίδει. 

Απειλεί να δημιουργήσει χωριά -φαντάσματα.

Ιωσήφ