Μέσα σε κλίμα οργής και οδύνης τελούνται σήμερα, οι κηδείες των δύο νεαρών αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ που έχασαν τη ζωή τους κατά τη συμπλοκή στην περιοχή του Ρέντη. Οι άλλοι δύο αστυνομικοί που τραυματίστηκαν εξακολουθούν να νοσηλεύονται στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας και στο Αττικό, έχοντας ξεφύγει πλέον τον κίνδυνο ενώ τη βαθιά οδύνη για το θάνατο των δυο νεαρών αστυνομικών την ώρα του καθήκοντος εξέφρασε κάθε Έλληνας.
Η σκέψη μας είναι και δίπλα στις οικογένειές τους, στις οποίες εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στη δύσκολη δοκιμασία που περνάνε. Η σκέψη μας είναι, όμως, και στον τρόπο με τον οποίο θα
στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα ότι αυτή η κατάσταση με την εγκληματικότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί.Άδικος ο χαμός αυτών των νέων παιδιών σε μια Ελλάδα του σήμερα που όλο και πιο πολύ δοκιμάζεται καθημερινά, ενώ έρχεται να προστεθεί και ένα ακόμη πρόβλημα, αυτό της εγκληματικότητας.
Η εγκληματικότητα έχει μία ανοδική αύξηση στη χώρα μας ανεξάρτητα από όπου προέρχεται, ποιος την πράττει και ποιος τη πατάσσει. Είναι φαινόμενο των εποχών που το αντιμετωπίζουν πολλοί, ευρωπαίοι, αμερικάνοι, και ασιάτες, κάθε ένας στον τόπο του με το δικό του μέτρο σύγκρισης σε σχέση με τη στατιστική αύξηση του προβλήματος.
Δεν είναι οι μετανάστες η αιτία δεν είναι η άνοδος των ποσοστών φτώχιας αλλά ούτε και η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία-φτώχεια. Δεν είναι όλα αυτά η αιτία αλλά και ταυτόχρονα όλα είναι αφορμές. Δε τρελάθηκε ο κόσμος στα καλά καθούμενα και δρα με παράνομο τρόπο για την επιβίωσή του, εις βάρος του συμπολίτη-συνανθρώπου του. Κάτι ή κάποιοι τον οδήγησαν εκεί, (βέβαια υπάρχουν και αυτοί που το έχουν μέσα τους, μικρό το ποσοστό, αλλά αυτοί υπήρχαν πάντα), κάποιοι που πήραν πρότυπα ίσως από χολιγουντιανές παραγωγές ταινιών, κάτι φταίει…
Πολλά είναι τα αίτια που φέρουν την επιδείνωση και την αύξηση του προβλήματος, με κάθε χώρα να παρουσιάζει όλο και διαφορετικά, ανάλογα την κουλτούρα, την οργάνωση, τη θρησκεία, αλλά και άλλους παράγοντες που συμβάλλουν για την αύξηση του φαινομένου.
Πόσο προστατευμένοι είμαστε;
Δεν είναι οι μετανάστες η αιτία δεν είναι η άνοδος των ποσοστών φτώχιας αλλά ούτε και η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία-φτώχεια. Δεν είναι όλα αυτά η αιτία αλλά και ταυτόχρονα όλα είναι αφορμές. Δε τρελάθηκε ο κόσμος στα καλά καθούμενα και δρα με παράνομο τρόπο για την επιβίωσή του, εις βάρος του συμπολίτη-συνανθρώπου του. Κάτι ή κάποιοι τον οδήγησαν εκεί, (βέβαια υπάρχουν και αυτοί που το έχουν μέσα τους, μικρό το ποσοστό, αλλά αυτοί υπήρχαν πάντα), κάποιοι που πήραν πρότυπα ίσως από χολιγουντιανές παραγωγές ταινιών, κάτι φταίει…
Πολλά είναι τα αίτια που φέρουν την επιδείνωση και την αύξηση του προβλήματος, με κάθε χώρα να παρουσιάζει όλο και διαφορετικά, ανάλογα την κουλτούρα, την οργάνωση, τη θρησκεία, αλλά και άλλους παράγοντες που συμβάλλουν για την αύξηση του φαινομένου.
Πόσο προστατευμένοι είμαστε;
Αν και δεν είναι η κατάλληλη ώρα για τον καταλογισμό ευθυνών, ίσως θα πρέπει το χθεσινό τραγικό περιστατικό να αφυπνίσει κάποιους, οι οποίοι με τη συνεχή απαξίωση της λειτουργίας και της επιχειρησιακής δυνατότητας της Ελληνικής Αστυνομίας, που έχει αποθρασύνει τα κάθε λογής εγκληματικά στοιχεία, παίζει κορώνα-γράμματα τις ζωές των Ελλήνων αστυνομικών και θέτει σε κίνδυνο το ύψιστο αγαθό της ασφάλειας των πολιτών».
Η αύξηση του φαινομένου έχει έρθει σε τέτοιο βαθμό που επιτέλους κάποιοι θα πρέπει να άρχισουν να ξεχνάνε το φραπέ στον καναπέ και επιτέλους να δείχνουν έμπρακτα την ανησυχία τους.
Μεχρι πότε θα θρηνούμε θύματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.