Αγανακτισμένος, ναι, αλλά με ποιόν;

Είμαι κι εγώ αγανακτισμένος, δεν το κρύβω. Με την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Που θεωρούσε θεμιτό ο Μαυράκης της ΔΕΗ να κάνει ένα... δωράκι στον εαυτό του (τότε) 500.000.000 δραχμές (!!!), νομιμοποιώντας έτσι τη ρεμούλα κι επισήμως. Με τον συγχωρεμένο τον Κουτσόγιωργα που έφτιαξε τον "Κουτσονόμο" αντί 2.000.000 δολαρίων. Που ανέχτηκε όλες τις απατεωνιές του Κοσκωτά, ο οποίος επιχείρησε να αλώσει όλόκληρο τον αντιπολιτευόμενο τύπο. Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την αγορά της εφημερίδας "Εβδόμη", την οποία μόλις αγόρασε, έκλεισε!!! Με τις εκδικητικές διώξεις στους γονείς μου, επειδή δεν τον ψήφιζαν. Με τους μουσάτους πρασινοφρουρούς που παρασιτούσαν σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.

Με την καθαίρεση του πατέρα μου, εκλεγμένου δημοκρατικά εκπροσώπου των καθηγητών στην πρώην ΣΕΛΕΤΕ, προκειμένου να τοποθετηθεί στη θέση του δοτός!!! Με τις εκατοντάδες χιλιάδες αργόσχολων διορισμένων όπως οι... 700 κηπουροί στην ΕΡΤ, με αποτέλεσμα στη δημόσια τηλεόραση το ποσοστό της πασοκικής παράταξης να ξεπερνά κάθε φορά το... 80%!!! Ο λογαρισαμός, βέβαια, ήρθε τώρα, αφού όλοι αυτοί οι κοπρίτες πληρώνονταν με δανεικά. Αντιθέτως, οι γονείς μου, κάτοχοι πανεπιστημιακών και διδακτορικού τίτλου, παρέμειναν μισθολογικά στάσιμοι-δεν έπαιρναν ούτε την ΑΤΑ- τιμωρούμενοι έτσι γιατί έφαγαν τα νιάτα τους στα θρανία.

Είμαι αγανακτισμένος με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Που ξύπνησε και ξεκίνησε διαδικασίες ιδιωτικοποίησης το 1993, ούσα 3 ολόκληρα χρόνια στην εξουσία. Που άφηνε τη Μαρίκα να κυβερνά, όπως όταν απέλυσε τον ικανό Σταύρο Δήμα από τη Μόσχα. Που διοικούσε μια στενή παρεούλα ανεπρόκοπων κομματόσκυλων όπως ο Δημητροκάλλης και ο Μαυρίκης (πιο γνωστός ως "κοριός"). Που στην πόλη μου οι υποστηριχτές του Μητσοτάκη είναι-σύμπτωση;-πάντοτε οι χειρότεροι και οι πλέον ανήθικοι. Που διέβαλε τον νυν αρχηγό Αντώνη Σαμαρά με πρωτοφανή λάσπη και ανυπόστατες κατηγορίες στις εκλογές του 1993, ευρισκόμενος σε παραλήρημα. Που κορόιδευε τον ελληνικό λαό μέχρι τέλους, δηλώνοντας πως θα σαρώσει στις εκλογές εκείνου του Οκτωβρίου, αν και οι δημοσκοπήσεις τον έφερναν 8 μονάδες τουλάχιστον πίσω!!!

Είμαι αγανακτισμένος με την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου το 1994, γιατί πιο πολύ και από τον πρωθυπουργό έβλεπα τη... Μιμή, που ουσιαστικά κυβερνούσε από τη ροζ βίλα.

Είμαι αγανακτισμένος με τις κυβερνήσεις Σημίτη. Που οι πιο στενοί του εκσυγχρονιστές συνεργάτες βρίσκονται στα πρόθυρα της φυλακής (Τσουκάτος, Μαντέλης κ.λπ.). Που στις ευρωεκλογές του 1999 προέτρεπε τους Ελληνες να μπουν χωρίς να γνωρίζουν στο "δικό τους χρηματιστήριο" με τα γνωστά σε όλους μας τραγικά αποτελέσματα. Που ουσιαστικά δεν λειτουργούσε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, με αναπόφευκτη συνέπεια διάφοροι απατεώνες με χρηματιστηριακές, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο, να λυμαίνονται ανενόχλητοι τα λεφτά μας (και... μου). Που οργάνωσε "στημένο" διαγωνισμό για πρόσληψη δημοσιογράφων στην ΕΡΤ με μοναδικό κριτήριο την... επάρατη συνέντευξη!!!

Είμαι αγανακτισμένος με τις κυβερνήσεις Καραμανλή. Τι κάνανε; Ακριβώς. Δεν έκαναν τίποτε!!! Γέμισαν συμβασιούχους τον δημόσιο τομέα, για να κρατούν χιλιάδες νέους σε ομηρία. Διπλασίασαν τον μισθό του μεγαλύτερου τρωκτικού που πέρασε από τη θέση του διοικητή του ΟΠΑΠ. Αφησαν όλα τα λαμόγια να αλωνίζουν σε δημόσια νοσοκομεία, σχολεία και ΔΕΚΟ με παχυλούς μισθούς και διόλου ευκαταφρόνητες μίζες. Και κάτι, αγαπητοί αναγνώστες, που γνωρίζω από πρώτο χέρι και θα σας κάνει να ανατριχιάσετε: Σε γραπτό διαγωνισμό για πρόσληψη στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο άφησαν τα θέματα αρκετές μέρες πριν να διαρρεύσουν στους αρεστούς τους, με αποτέλεσμα να προσληφθεί "αξιοκρατικά" η πιο ηλίθια γυναίκα που κυκλοφορεί στο Χαλάνδρι!!! Φαίνεται απίστευτη η φαυλότητα όλων αυτών αλλά συνιστά τη δυσοίωνη πραγματικότητα που έφερε ο "κουρασμένος" Καραμανλής και η παρεούλα του!!!

Για όλους αυτούς τους λόγους έπρεπε να είμαι στο Σύνταγμα. Ομως, φοβάμαι. Φοβάμαι ότι δίπλα μου θα δω οπαδούς του Καρατζαφέρη να υποστηρίζουν ότι πίσω από την τωρινή κυβέρνηση βρίσκονται τα... Νεφελίμ και τα... Βριλ!!!

Φοβάμαι ότι θα συναντήσω θρησκόληπτους που θα προσεύχονται για τη χώρα, δίχως όμως να κουνάνε το δακτυλάκι τους ή να παίρνουν μια πρωτοβουλία. Ανησυχώ πως στο πλάι μου θα ορύονται μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, νοσταλγοί της χούντας του Μάο και του Πολ Ποτ. Ανατριχιάζω στη σκέψη ότι θα φωνάζω μαζί με παλαιοπασόκους που βλέπουν με απογοήτευση ότι δεν θα εισβάλλουν και πάλι σαν ορδές βαρβάρων στο δημόσιο. Νιώθω αγωνία πως ο μπροστινός μου θα υποστηρίζει να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ όπως διατρανώνει το ΚΚΕ (και να επιστρέψουμε σ' αυτά τα... δημοκρατικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα που οι άνθρωποι είχαν... ψοφολογήσει από την πείνα (δείτε τι ωραία περνούν στη Β. Κορέα...). Τρέμω στη σκέψη ότι κάπου εκεί γύρω θα κάθεται και ο πατέρας συμβασιούχου χωρίς κανένα τυπικό προσόν, ο οποίος προσφάτως με έβρισε στο τηλέφωνο γιατί... τόλμησα να χειρουργηθώ και δεν παρευρέθηκα σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που θα έβγαζε ψήφισμα υπέρ των συμβασιούχων!!!

Γι' αυτούς τους λόγους, μέχρι να πειστώ ότι η πλειοψηφία των συγκεντρωμένων διέπεται από την... ακριβοθώρητη κοινή λογική, αφήστε με να διαμαρτυρηθώ από το σπίτι μου και από το ίντερνετ. Για την ώρα...

Με εκτίμηση,
Αρης Νόμπελης