Μαμά είμαι gay

Γιατί έπρεπε να συμβεί στο γιο μου; Τι λάθος έχω κάνει σε αυτόν τον κόσμο για να αξίζει μια τέτοια τιμωρία από τον Θεό;"

Αυτά είναι τα λόγια μίας  45χρονης μητέρας, της Στέλλας (όχι το πραγματικό της όνομα). Αυτή η απελπιστική κραυγή  έχει προκληθεί από τη συγκλονιστική αποκάλυψη του 18χρονου  γιου της για το  γενετήσιο προσανατολισμό του. Η ημέρα της αποκάλυψης θα παραμείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό της. Είναι η ημέρα όπως η ίδια μου εκμηστυρεύτηκε : «Έχασα το γιο μου, αν και ήταν ακόμα ζωντανός  κάτω από την ίδια στέγη. Την ημέρα εκείνη, εγώ δεν ήξερα τι να πω στο γιο μου, δεν ήμουν σίγουρη αν ήταν ακόμα πραγματικά ο γιος μου ή όχι.  ".

Όπως μου  αποκαλύπτει,  το απόγευμα  εκείνης της μοιραίας ημέρας  το αγόρι της αποφάσισε να αποκαλύψει ΄΄ολη την αλήθεια. "Με πλησίασε με ένα χαμόγελο που είχα συνηθίσει γιατί ήμασταν πολύ κοντά. Με αγκάλιασε  σφιχτά και ψιθύρισε στ 'αυτιά μου, ότι ήθελε να μου πει κάτι ». Έχοντας δει το γιό της με μερικά κορίτσια πριν, υπέθεσε  αμέσως  ότι το παιδί μπορεί να έχει  ερωτευθεί ένα από αυτά και ήθελε να της το πεί.

"Αυτό είναι ότι αμέσως ήρθε στο μυαλό μου. Το μυαλό μου άρχισε να παίζει τα βίντεο από τα πρόσωπα των φιλενάδων που έχω δει μαζί του. Με κάλεσε αμέσως στο δωμάτιό του και κάθισα στο κρεβάτι του. H σιωπή ήταν τόσο έντονη που καρφίτσα αν έπεφτε θα ακουγόταν ''.    Στη συνέχεια πριν τον προτρέψω να μου μιλήσει κοίταξε κάτω και τα δάκρυα άρχισαν οι να πλημμυρίζουν  τα μάτια του. Ξαφνικά με κοιτάει στα μάτια και μου το ομολόγησε. " Μαμά  ήθελα να σου πω ότι είμαι γκέι. Έχω κουραστεί να κρύβω το γεγονός αυτό από σένα ".

Η Στέλλα  δεν θυμάται αν και ο γιος της είπε και άλλες  φράσεις . Η μόνη λέξη που άκουσε και που συνέχιζε να χτυπά στο μυαλό της είναι ότι ήταν «ομοφυλόφιλος». Η λέξη αυτή ήταν σαν ένα θανάσιμο θραύσμα που τη χτύπησε και την πέταξε μακριά. Ένιωθε μπερδεμένη. Ξεκίνησε να ιδρώνει. Ολόκληρος ο κόσμος της άρχισε να καταρρέει. μπροστά στα μάτια της. Ένιωθε ότι δεν ήταν πλέον  γιος της και αδιαφορούσε αν ήταν εκεί  δίπλα της .

Η Στέλλα αποκαλύπτει ότι εκείνο το βράδυ  το σοκ και ο θυμός δεν την άφησαν να κοιμηθεί.  «Είχα δυσκολίες στον ύπνο. Φώναξα και έκλαιγα ανεξέλεγκτα. Προσπάθησα να εξηγήσω στον εαυτό μου και να καταλάβω τι θα κακό έκανα και πήγαν στραβά τα πράγματα με το αγόρι μου, χωρίς όμως αποτέλεσμα».

Εκείνη δεν είχε άλλη επιλογή παρά να δεχθεί αυτό το σκληρό  γεγονός. «Έπρεπε να δεχτώ ότι ο γιος μου είναι διαφορετικός από τους άλλους. Δέχτηκα ότι οι λίγες φίλες που έχω δει ακόμη και το τελευταίο όμορφο που παρουσιάστηκε σε μένα ήταν απλώς μία από τις πολλές απόπειρες του γιου μου να πολεμήσει  την αλήθεια που έκαιγε μέσα του. Αρχισα να έχω υποψίες ότι τα διάφορα αγόρια που συνήθως έβλεπα με το γιο μου, θα μπορούσε να ήταν  ο εραστής του και φίλος του και αυτό με αναστάτωνε. Τώρα αν και προσπαθώ να δεχτώ το γιο μου, όπως είναι , εξακολουθώ να αντιμετωπίζω δυσκολίες. Αυτό  κυρίως προέρχεται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις μου. Σαν Χριστιανή, έχω κατά καιρούς  την τάση να πιστεύω ότι ο γιος μου διακατέχεται από δαίμονες και ότι μία ημέρα που θα τον αφήσει και αυτός θα είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος και πάλι ".

Έχει ζητήσει συμβουλές από τον πνευματικό της αλλά και από τον ψυχολόγο που επισκέφθηκε και σήμερα έχει αρχίσει να αποδέχεται ότι ως ανθρώπινα όντα, είμαστε διαφορετικοί. Δεν είναι εύκολο πράγμα, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή, διότι αυτός είναι ο γιος της, το αίμα και η σάρκα της που είχε στη κοιλιά της για εννέα μήνες . Συνεπώς, δεν μπορούσε να τον αποκηρύξει, λόγω της κατάστασής του.

Αν και κάπως απογοητευμένη, σήμερα η Στέλλα είναι γεμάτη από επαίνους για το γιο της. "Τουλάχιστον ήμουν  σε θέση να είμαι διεκδικητική και πολύ τολμηρή ώστε να  δεχθώ την αλήθεια. Εγώ θα τον αγαπώ και θα έχω πάντα και το σεβασμό του"

Η Εκκλησία όπως μου εξήγησε,  αναγνωρίζει ότι ο ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός δεν είναι επιλογή, αλλά δέχεται ότι οι ομοφυλόφιλοι καλούνται να ζήσουν το ίδιο αγνή ζωή ως μη παντρεμένοι ετεροφυλόφιλοι. Σεξ, σύμφωνα με την εκκλησία, είναι αποκλειστικά για αναπαραγωγή και την προώθηση της αμοιβαίας αγάπης στο μυστήριο του γάμου μεταξύ του συζύγου και της συζύγου. Πολλοί γκέι και λεσβίες-Χριστιανοί  και μέλη  των οικογενειών τους-λένε ότι βρίσκουν σύγχυση που πρέπει να  βρουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους αλλά δέχονται ότι  μπορεί να θεόσταλτη​​, είτε  ο Θεός δεν θέλει να ενεργήσει επ 'αυτού. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε τα ανθρώπινα όντα βλέπουν την εμφάνιση, αλλά ο Κύριος εξετάζει την καρδιά. "

Είχε ακόμα κάποιες επιφυλάξεις με την κοινωνική υπόσταση του θέματος. Της εξήγησα ότι, η ομοφυλοφιλία είναι μέρος της ζωής μας και τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν μέσα σ’ έναν κόσμο με διαφορετικούς ανθρώπους.  Συνήθως λέμε ότι  σκεφτόμαστε έναν άντρα και μια γυναίκα να έχουν σεξουαλικές σχέσεις αλλά καμιά φορά δεν είναι έτσι.  Το σημαντικό στην πραγματικότητα είναι, να διαλέγει κάθε άνθρωπος εκείνον που του αρέσει περισσότερο και να σέβεται τις προτιμήσεις των άλλων ανθρώπων. Η καλλιέργεια του σεβασμού της διαφορετικότητας είναι πρωταρχική αξία σ’ έναν σύγχρονο πολιτισμικά κόσμο.

Το να κρίνουμε σήμερα την καινούργια αυτή σύγχρονη πραγματικότητα της κοινωνίας μας εναπόκειται βέβαια  στην ωριμότητα, στην προσαρμοστικότητα, στις προσωπικές αξίες του καθένα από μας. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι, πως σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα το ποσοστό των ομοφυλόφιλων ανέρχεται στο 10% του πληθυσμού και είναι θέμα χρόνου να σπάσει άλλο ένα κοινωνικό ταμπού και σε λίγα χρόνια να μην αποτελεί ένα «δύσκολο» κοινωνικό ζήτημα.

Εκείνο που πρέπει κυρίως να γνωρίζουμε σαν γονείς είναι ότι όσο πιο ειλικρινείς και αυθεντικοί είμαστε τόσο θα βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης μαζί μας για να μπορούμε να ανοίγουμε έτσι το πεδίο των συζητήσεων μαζί του. Γιατί υπάρχει περίπτωση να γελοιοποιηθούμε και στα ίδια μας τα παιδιά αν αργήσουμε αρκετά χρονικά να τους εξηγήσουμε η αν τους πούμε ψέματα. Εκείνο που πρέπει επίσης να προσέχουμε όταν δίνουμε απαντήσεις στα παιδιά για θέματα που αφορούν τις σεξουαλικές σχέσεις και ειδικότερα για την ομοφυλοφιλία, είναι να είμαστε όσο πιο ήρεμοι γίνεται. Κάθε φορά που νιώθουμε ταραχή η ντροπή μπροστά στις ερωτήσεις του παιδιού, του μεταφέρουμε περισσότερα με τον τρόπο που απαντάμε , την διστακτικότητα, τις εκφράσεις του προσώπου, παρά με το περιεχόμενο της απάντησης μας. Και έτσι αυτό που μεταδίδεται στο παιδί είναι ότι υπάρχει κάτι παράξενο και κακό στο σεξ. Είναι σημαντικό η μη λεκτική επικοινωνία μας να είναι συναφής με τα λόγια μας. Οι εκφράσεις μας, ο τόνος της φωνής, η στάση του σώματος μας, μεταδίδει μηνύματα δυσκολίας, άγχους, αμηχανίας.

 Εμείς όμως σαν γονείς όσο πιο ανοιχτοί και προσαρμόσιμοι είμαστε στις καινούργιες εξελίξεις και στην διαφοροποίηση των σχέσεων που βλέπουμε γύρω μας, είτε στις διαφορετικού τύπου οικογένειες, είτε στο σεβασμό των άλλων θρησκειών και  πολιτισμών που φέρνουν οι άνθρωποι από άλλες χώρες που έρχονται να ζήσουν στη χώρα μας, τόσο πιο ήρεμοι μπορούμε να είμαστε με τον εαυτό μας, τα παιδιά μας, μειώνοντας έτσι το ενδεχόμενο βίαιων και επιθετικών συναισθημάτων που φέρνουν οι διαθέσεις ενάντια στο διαφορετικό. Γιατί το παιδί μέσα σ’ ένα τέτοιο κόσμο θα ζήσει αύριο και πρέπει να το προετοιμάσουμε σωστά να μην φοβάται το ξένο, το καινούργιο, το διαφορετικό, αλλά να βρίσκει τον τρόπο να το ενσωματώνει, να το δέχεται, να αντλεί τον πλούτο που μπορεί αυτό να φέρει και να πορευτεί μαζί του όσο πιο δημιουργικά μπορεί , με συναισθήματα φιλικά και γεμάτα σεβασμό.

Η Στέλλα σήμερα είναι ακόμα προβληματισμένη με το γιό της.  Δεν το έχει ξεπεράσει τελείως φοβάται για το μέλλον του και προσπαθεί να  στηρίζει τις επιλογές του. Μιλάει πολύ μαζί του, γιατι με αυτό το τρόπο θεωρεί ότι είναι περισσότερο ασφαλής. Η ιστορία της θα μπορούσε να αποτελέσει την αφετηρία πολλών συζητήσεων σε κάθε οικογένεια, αλλά θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου να αποτελέσει και πραγματική βοήθεια στις οικογένειες που πραγματικά αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα.

Γνώρισα και το γιό της. Είχε απόλυτο δίκιο. Δίκαια αγωνίζεται  για αυτόν. Όταν τον ρώτησα αν ένιωθε καλά, που το είπε στη μητέρα του, μου είπε ‘Έχει την ωριμότητα να το δεχθεί και να  προχωρήσει δίπλα μου. Είμαι πολύ περήφανος γιαυτήν.’’………………………………………………………..

Μόλλη Μαχαίρα