Και σαν πρώτα προδομένοι.....

Αγαπητή μου Μόλλη,

Στο δημοτικό συμβούλιο Χαλανδρίου, στο οποίο με εκλέγουν επί τρεις συνεχόμενες τετραετίες οι συμπολίτες μου, συμμετέχουν και 40 ακόμη συνάδελφοί μου από έξι διαφορετικές δημοτικές παρατάξεις.

Oπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η κοινή λογική, οι πρωτότυπες ιδέες και οι καινοτόμες προτάσεις αποτελούν το ζητούμενο στην πλειονότητα των συνεδριάσεων.

Το πρόσωπό μου έχει γίνει ακόμη και στο πρόσφατο παρελθόν στόχος αναίτιων επιθέσεων και-τι παράξενο- εκείνος που μονίμως-αν και από τη δικιά μου παράταξη-κινείται λάβρος εναντίον μου είναι ο πιο αντιπαθητικός, κακεντρεχής και περισσότερο ύπουλος απ' όλους.

Ανθρωπος με ακατανόητο πρόβλημα με το άτομό μου, που εξελέγη χάρη στην οικογένεια Μητσοτάκη και τους φανατικούς υποστηρικτές της στην πόλη μου, ο συγκεκριμένος συνάδελφος φθονεί τους επιτυχημένους, αποδοκιμάζει κάθε ελπιδοφόρα προσπάθεια, μισεί τους εξυπνότερους από αυτόν (δηλαδή σχεδόν όλους!!!), μηχανεύεται τρόπους να υπονομεύσει κάθε εργατικό, στοχοπροσηλωμένο, αποτελεσματικό και αξιέπαινο δημοτικό σύμβουλο και, ασφαλώς, είναι διορισμένος στο δημόσιο χωρίς την αξιοκρατική διαδικασία του ΑΣΕΠ (αυτό ονομάζεται και παράθυρο, από το οποίο εκτός από τον... ήλιο μπαίνουν και οι φελλοί!).

Προσπαθούσα μέρες να βρω τι ή ποιον μου θυμίζει και τελικά το ανακάλυψα. Αυτός ο συνάδελφος θα μπορούσε να είναι η προσωποποίηση της Νέας Δημοκρατίας: Μίσος για την επιτυχία, στέγη σε μισαλλόδοξους, απομάκρυνση των ικανών, κοροϊδία στους πιστούς οπαδούς, παραμύθια στους φανατικούς ψηφοφόρους, αδιαφορία για τα προβλήματα των υποστηρικτών της, βόλεμα σε μια μικρή κλίκα κολλητών και υστερική προσκόλληση στη δεκαετία του '80.

Και ξαφνικά μύρισε εκλογές. Και αντί η ΝΔ να καλέσει ανθρώπους να συμβάλλουν με τις ξεχωριστές ιδέες τους και τις αξιόλογες προτάσεις τους, άρχισε στη Λήμνο κι αλλού τα τηλέφωνα στα "πρόβατα για να ξαναμπούν στη στάνη". Τι κι αν τα αρνάκια εν τω μεταξύ είχαν αποδεκατιστεί από... θηρία ομοϊδεάτες, τι κι αν πληγιασμένα σέρνονταν για να επιβιώσουν, τι κι αν μισοπεθαμένα έψαχναν καταφύγιο από τους λύκους που η ηγεσία της ΝΔ έβαλε (αφελώς; με δόλο;) να τα φυλάει. Τώρα επιβάλλεται να επιστρέψουν στο μαντρί για να ψηφίσουν πάλι τους ίδιους (και για να μην ξεχνιόμαστε: τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ στην τελευταία θέση στο Επικρατείας!).

Μόνο που λησμόνησαν κάτι: Με τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα να είναι πια ελάχιστες, με την ύπαρξη σοβαρών εναλλακτικών λύσεων από συγγενικούς πολιτικούς χώρους και όχι μόνο, με τις αλαζονικές συμπεριφορές ίδιες και απαράλλακτες, ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ διαψεύδεται: Τα πρόβατα έχουν τύχη και εκτός μαντριού!!!

Αρης Νόμπελης

Με εκτίμηση,

Αρης Νόμπελης