Στην Ηφαιστεία- Ο Μύθος έγινε Ιστορία - Έγινε πραγματικότητα

Θεόδωρος  Ι. Μπαβεας

Όταν έγιναν τα εγκαίνια του αναστηλωθέντος  θεάτρου της ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΣ  στις 20-5-2006  και  παραδόθηκε αυτό το αρχαιολογικό αρχιτεκτονικό στολίδι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ήταν δυνατό να λειτουργήσει με μια σύγχρονη θεατρική παράσταση αρχαίας τραγωδίας  κάτι που και ίδιοι οι αρχαιολόγοι απέκλειαν για λόγους προστασίας αυτού του αρχαίου θεάτρου

    Τότε εγώ ως Έπαρχος παρακολουθούσα όλες τις εργασίες αναστήλωσης και πάντα με ενθουσίαζε η επιστημονική ερευνητική δουλεία των αρχαιολόγων αλλά και οι εργασίες του εργατοτεχνικού προσωπικού, διότι στη κοπιώδη πολλές φόρες δουλειά τους  διέκρινες  λεπτότητα και σεβασμό στη ανασκαφική τους εργασία, ενώ θεωρούσα και θεωρώ  ότι κάθε περιοχή εδάφους για τον αρχαιολόγο ερευνητή είναι ένα χειρουργικό πεδίο που χρειάζεται ειδικούς χειρισμούς και ειδικές προφυλάξεις 

Με είχε εντυπωσιάσει  ο ενθουσιασμός  των αρχαιολόγων  ερευνητών και η σπουδαιότητα που απέδιδαν για το θέατρο αλλά και για το αρχιτεκτονικό λατρευτικό αυτό μεγαλούργημα   της Ηφαιστείας που συνεχώς έφτιαχναν και χαρτογραφούσαν .

 Προσπαθούσα να περπατήσω  στο μύθο με τη φαντασία μου πάνω τις κερκίδες με τις περιγραφές που μου έκανε η τότε Υπεύθυνη αρχαιολόγος κ. Αρχοντιδου   και νοερά να παρακολουθήσω  τις τελετές που έκαναν  στον Ολύμπιο θεό της φωτιάς Ήφαιστο  για 9 ήμερες ,αλλά και να φανταστώ θεατρική παράσταση στον ίδιο χώρο Ένιωθα σαν να ζούσα και εγώ τότε και αυτό με ενθουσίαζε .

Ποτέ όμως δεν φανταζόμουν στη μυθική αυτή  περιήγηση που έκανα τότε ότι στις 11-8-2010 θα παρακολουθούσα αρχαία τραγωδία στην πραγματικότητα, και μάλιστα τον Οιδίποδα τύραννο  του Σοφοκλή κάτι  που 2006 δεν υπήρχε  ούτε στη σφαίρα της φαντασίας μου ,όπως συνηθίζουμε να λέμε (και 2011 Παράσταση από το εθνικό θέατρο Β. Ελλάδος)

 Επομένως το απραγματοποίητο έγινε πραγματικότητα χάρις στις συντονισμένες και πολύ προσεκτικές προσπάθειες των αρμοδίων αρχαιολόγων, της πολιτείας και του τ. Δήμου Μούδρου ώστε η μετά 2300χρ θεατρική παράσταση της αρχαίας τραγωδίας που έγινε στο αρχαίο αυτό θέατρο από το Θίασο του Ευαγγελάτου  να αγγίξει το τέλειο. Επομένως  αξίζουν σε όλους τους συντελεστές συγχαρητήρια

 Είναι καλλιτεχνικό και αρχαιολογικό κατόρθωμα αυτό που παρακολουθήσαμε Ένας αξιόλογος θίασος με προικισμένους και ταλαντούχους ηθοποιούς, έκαναν την έναρξη μιας πολιτιστικής τελετουργίας σε αυτό τον ιερό χώρο που πρέπει να έχει συνέχεια , κάτω από την σκηνοθετική  μπαγκέτα του Ευαγγελατου έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομα τους σε αυτό το θεατρικό ναό της λατρείας και της τέχνης και απέδειξαν ότι αυτός χώρος σε αυτή την υπέροχη περιοχή μπορεί να λειτουργήσει και να μας βγάλει έστω και μια φορά το χρόνο  μέσα από την πολιτιστική απομόνωση που ζούμε εδώ στο ΝΗΣΙ  ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ.

 Η σχέση του θεάτρου με το θειο και τη λατρεία κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή  .Αυτό  αποδεικνύεται ότι το θέατρο της  Ηφαιστίας ήταν χώρος λατρείας που επιβεβαιώνεται από τα διάφορα λατρευτικά  αντικείμενα  που βρέθηκαν, κατά τις ανασκαφές  όπως είδωλα θεοτήτων , ιερών ζώων και τμήματα κεραμικής

Οι  ιστορικοί αναφέρουν γενικά  ότι το θέατρο γεννήθηκε μέσα από τις θρησκευτικές τελετές  και κυρίως από τις τελετές εκείνες που γινόντουσαν προς τιμή του Διονύσου

Η μελέτη της αρχαίας Ηφαισείας  και η αναστήλωση του θεάτρου αποδεικνύουν ακόμη τη στενή σχέση των Αθηναίων και των Λημνίων που τεκμηριώνεται  στην Ακρόπολη  με το γνωστό άγαλμα της Λημνίας ΑΘΗΝΑΣ .

Είναι δε γνωστό ότι λατρευτικές τελετές γίνονταν προς τιμή του Ηφαίστου και στην Αθήνα που τις έλεγαν Ηφαίστεια ή Χαλκεία .Σε αυτές τις τελετές γίνονταν  λαμπαδηδρομίες και ο ένας δρομέας έδινε τη λαμπάδα στον άλλο μέχρι τον τερματισμό . Με  αυτό τον τρόπο  πίστευαν ότι αυτή η εκδήλωση  συμβόλιζε   τη συνέχιση της ζωής και  τη διαδοχική συνεχεία των γενεών

 Θέλω να πιστεύω  ότι αυτή η διαδοχή των γενεών και αυτή Λαμπαδηδρομία  ήταν το κίνητρο για τον Βουλευτή  τότε τον Γιάννη Γιαννελη να ζητήσει  από τους αρμοδίους Υπουργούς στο κοινοβούλιο  η τελετή της αφής της φλογας των Παραολυπμιακών   αγώνων  να γίνεται εδώ στη Λήμνο, σε αυτό το χώρο   τον κατεξοχήν γήινο χώρο του Ηφαίστου  όπου ήταν η κατοικία του, το εργαστήριο του και που τον λάτρευαν  οι Λημνίοι και έκαναν  τις Εορτές των ΗΦΑΙΣΤΕΙΩΝ προς τιμήν του .

 Πιστεύω ότι εμείς φορείς και κάτοικοι πρέπει να διεκδικήσουμε από την αρμόδια ομοσπονδία  αυτό το τελετουργικό της Αφής της φλόγας των Παραολυμπιακων Αγώνων , αυτού του τόσο σημαντικού παγκοσμίου αθλητικού γεγονότος να γίνεται εδώ  σε  αυτό τον λατρευτικό χώρο του Θεάτρου της Ηφαιστίας , αφού ο Θεός Ήφαιστος  με σωματική αναπηρία ζούσε  εδώ στη Λήμνο και  τους αγώνες αυτούς τους εμπνεύστηκαν κάποιοι και συμβολίζονται από τον ΗΦΑΙΣΤΟ  Τι λοιπόν το καλύτερο είναι να ζητήσουμε και να διεκδικήσουμε από την πολιτεία να γίνεται αυτή η τελετή εδώ, γιατί   αυτή η τελετή  την έχει ανάγκη το νησί μας γιατί έχει πολλές προεκτάσεις  , όχι μόνο θα προβάλει τον τόπο μας αλλά αποτελεί αναπτυξιακό κίνητρο για την τοπική κοινωνία

Κάτι ανάλογο είχα ζητήσει και εγώ ως Έπαρχος να αναβιώσουμε  ΤΟ ΠΕΝΤΑΘΛΟ  από την τότε κυβέρνηση τότε αλλά εισέπραξα μονό υποσχέσεις  Στις έξυπνες  και ανταγωνιστές  κοινωνίες  ο ΜΥΘΟΣ  γίνεται ΙΣΤΟΡΙΑ και η Ιστορία σε μια σύγχρονη  κοινωνία γίνεται πραγματικότητα  ανακαλύπτοντας έτσι αναπτυξιακές μορφές  προβολής εναλλακτικού τουρισμού  πολιτισμού και αθλητισμού. H Mυθολογία στον τόπο μας είναι ένας πλούσιος χώρος και προσφέρει την δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε και να εκλαϊκεύουμε   με την βοήθεια των ειδικών   τα ποιο σημαντικά   μυθολογικά γεγονότα   και να τα παρουσιάσουμε στη σύγχρονη καθημερινότητα  όπως αξιοποιούμε   την παράδοση τα ήθη και τα έθιμα στο νησί μας

Οκτώβριος 2010