Μια προσωπική αφιέρωση στη Λήμνο
Για τα 40 χρόνια ζωής σε
αυτό το Νησί που
πραγματικά μας ξελόγιασε….
εμένα και την οικογένεια μου
( 17 Μαρτίου
1971 ---17 Μαρτίου 2011)
Θεόδωρος Ι Μπαβέας
Πολλοί έχουν γράψει ύμνους για τη ΛΗΜΝΟ για αυτό το νησί του Βόρειο Ανατολικού Αιγαίου .
Αυτό το νησί με τη σπουδαία γεωπολιτική θέση που ο μύθος συναγωνίζεται την ιστορία και το
κάνουν να βρίσκεται στο σταυροδρόμι των κόσμων και των πολιτισμών .
Ασφαλώς ο καθένας μέσα από το δικό του πρίσμα, μέσα από το δικό του
συναισθηματικό κόσμο εκφράζεται και καταγράφει την πραγματικότητα και τα
γεγονότα με την απλή ή λογοτεχνική του
γραφίδα φτιάχνοντας το δικό του ύμνο για το νησί αυτό.
Πολλοί έχουν συνδυάσει το λόγο και την έκφραση με τη ζωγραφική και τη
φωτογραφική τέχνη. Παράλληλα έχουν
δημιουργήσει τη δικιά τους Λήμνο , μέσα από την προσωπική τους καθημερινότητα και ζουν στο δικό τους κόσμο , το κόσμο των
φυσικών αντιθέσεων ,με τη πολυμορφία των σχημάτων και τη πολυχρωμία της
θάλασσας, των λιβαδιών του
ηλιοβασιλέματος στον ιερό κώνο του Άθωνα και των χαμηλών λοφίσκων του
νησιού, σε συνδυασμό με τους δυνατούς αέρηδες
και τη φουρτουνιασμένη θάλασσα που χρωματίζετε πότε γαλάζια πότε βαθύ μπλε και
πότε σταχτί ή μολυβί
Στη Λήμνο συναντάς την γαλήνια
νησιώτικη ομορφιά με την εναλλαγή του τοπίου. Συναντάς το μύθο ,
την ιστορία τη γεωλογική και γεωγραφική πραγματικότητα
Το οδοιπορικό του καθενός στη Λήμνο είναι σπουδαίο και γίνεται
πρωτόγνωρο και μοναδικό όταν περπατάς
μέσα σε μια απέραντη φυσική πινακοθήκη
που οι αισθήσεις σου βρίσκονται σε απόλυτη λειτουργία, λες και δεκάδες ανώνυμοι ζωγράφοι έχουν στολίσει από άκρη σε άκρη αυτό το νησί
ο καθένας με τη δική του τεχνοτροπία και το δικό του συναίσθημα .Οι εναλλαγή
των χρωμάτων στο χώρο και στο χρόνο έχουν μια εντυπωσιακή σχέση
δίνοντας στη Λήμνο ξεχωριστή ομορφιά
Η Λήμνος με τη Λημνία γη τα Καβείρια , την Ηφαιστεία , τη Πολιόχνη το
Πένταθλο είναι μια μεγαλειώδης φυσική
και ιστορική πινακοθήκη .
Είναι Λήμνος ο Κεχαγιάς
ζωγραφισμένος από τον Θεόφιλο , είναι
για όλους μας μια πελώρια αμμουδιά χαμένη μέσα στους χαμηλούς λοφίσκους της
Λήμνος είναι η φωτιά του
Ηφαίστου που κάνει πιο νόστιμο το μελίχλωρο τυρί , που φουσκώνει τις
κιτρινοκόκκινες ρόγες των σταφυλιών και χρωματίζει πρασινογάλαζα τα νερά της
θάλασσας , ενώ σε εντυπωσιάζουν τα ονειρικά ηλιοβασιλέματα.
Έτσι ο καθένας βρίσκει τη δική
του Λήμνο, που βλέπει που νοιώθει που υμνεί και που τη κρύβει στη καρδιά του που άλλοτε τον γεμίζει χαρά και άλλοτε τον
πληγώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.