Διάβασα το άρθρο σου για τη Γιενί Λίρα και δεν σου κρύβω εξοργίστηκα. Όχι μαζί σου αλλά με αυτούς τους αφελείς που λένε ότι θα πρέπει να τα αφήσουμε όλα πίσω, να τα ξεχάσουμε και να τους δούμε σαν γείτονες χωρίς προκαταλήψεις. Δυστυχώς Μόλλη μου έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Ξεχνάμε τα γεγονότα στη Πόλη το 55 τη εθνική μας τραγωδία στη Κύπρο και φυσικά τα πρόσφατα γεγονότα με τις φωτιές που μας έβαζαν Τούρκοι πράκτορες και πολλά άλλα. Τρελαίνομαι μάλιστα που κάποιοι από αυτούς τους αφελείς είναι στρατιωτικοί φίλοι μου.....................................................
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων, ισλαμιστών, εθνικιστών και αριστερών, η έννοια της δημοκρατίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ανθρώπινη ζωή και άλλες έννοιες και αρχές που λειτουργούν ως αξίες στον πολιτισμένο κόσμο, είναι λεπτομέρειες που δεν τους απασχολούν. Το σημαντικότερο για αυτούς είναι τα «εθνικά» συμφέροντα και το αδιαίρετο και αδιάσπαστο της ενότητας του έθνους και του κράτους. Ιδιαίτερα αυτή τη διάσταση φαίνεται να ξεχνούν πολλοί Έλληνες πολιτικοί και πολιτικά κόμματα, αλλά και αυτοδιοικητικοί, όταν επιχειρούν να βρουν συνομιλητές στην Τουρκία για την πολυπόθητη πραγμάτωση της ελληνοτουρκικής φιλίας!
Τέλος, όπως αποδεικνύεται από την αποδεδειγμένη εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών πολύ πρόσφατα σε πολιτικές δολοφονίες και τρομοκρατικές πράξεις στο Ιράκ και τη Συρία, είναι πλέον ολοφάνερο ότι η Τουρκία βαδίζει στο δρόμο ενός εκδημοκρατισμού δικιά της έκδοσης, όπου όταν θίγονται τα συμφέροντα της Τουρκίας, οι μηχανισμοί του κράτους θα συνεχίζουν να σκοτώνουν, να τοποθετούν βόμβες και να πυρπολούν, με τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και το λαό να παραμένουν συσπειρωμένοι στη βαρβαρότητα που αναδύεται από το λυσσασμένο τρόπο που υπερασπίζονται μια ανύπαρκτη αδιαίρετη, αδιάσπαστη ενότητα του τουρκικού έθνους και κράτους.
Δεν τους θέλω τέτοιους γείτονες να μου λείπουν. Δεν είμαι κολλημένος ούτε εθνικιστής απλώς ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
Βενιαμίν
Τούρκος και βούλγαρος φίλος δεν γίνεται ΠΟΤΕ, αλλά εάν ανατρέξουμε στην ιστορία , για την σημερινή κατάσταση περισσότερο φταίμε εμείς παρά οι γείτονες, με τους άχρηστους και ανίκανους πολιτικούς που κατά καιρούς ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. Σήμερα οι εποχές έχουν αλλάξει και σίγουρα πρέπει να υπερασπιζόμαστε την Ελλάδα μας αλλά θα ήταν τραγικό λάθος να μείνουμε στην εποχή του 21. Μη μου πει δε κάποιος ότι στα επόμενα χρόνια η Ελλάδα με αυτούς τους Κυβερνήτες μπορεί να διεκδικήσει οτιδήποτε. Η ιστορία Ινονού , Βενιζέλου σου λέει κάτι; Δεν είναι κακό να κάνεις την δουλειά σου και να προετοιμάζεσαι για πόλεμο. Στον χρόνο της ιστορίας θα χάνουμε και θα κερδίζουμε μάχες , τον πόλεμο δεν πρέπει να χάσουμε. Και σήμερα η Τουρκία είναι μια ανερχόμενη οικονομική δύναμη από την οποία μπορούμε να πάρουμε πολλά ενεργώντας πάντοτε με στόχο το ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΛΗΜΝΙΑΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ. Φαντασθείτε στην Λήμνο να είχαμε κάθε εβδομάδα 2000 τουρίστες από την Τουρκία ή από την Βουλγαρία. Ελληνικούς κανόνες πρέπει να βάλουμε οι οποίοι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ.ΜΠΟΡΟΥΜΕ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Αγαπητέ μου συμπατριώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τούρκοι που έρχονται έχουν υπάρξει μαθητές. Θέλεις να μάθεις τι διδάσκονται στο σχολείο;
Σελίδα19: «Τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή».
-Σελίδα 21: «Η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να διατηρήσει στο Αιγαίο την ειρήνη». (!!!)
-Σελίδα 65: «Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η ασφάλεια στην Ασία είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή αυτών των νησιών στην Τουρκία».
-Σελίδα 110: «Η Τουρκία καθόρισε τα χωρικά της ύδατα στα 6 μίλια το 1930. Έτσι η Χίος, η Μυτιλήνη και η Σάμος βρίσκονται μέσα στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας. Το δικαίωμα κυριαρχίας μιας χώρας στα δικά της χωρικά ύδατα της επιτρέπει να ασκεί τα ίδια δικαιώματα στα νησιά που βρίσκονται σε αυτά τα ύδατα».
Όπως διαβάζουμε στο anatolikiattikinews.blogspot.com το συγκεκριμένο σύγγραμμα που τιτλοφορείται «Τα δίκαια της Τουρκίας στο Αιγαίο» (EgeDenizinde TurkHaklari) και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη γείτονα το 1955 με την υπογραφή του Τούρκου καθηγητή Ιστορίας Μεχμέτ Σακά. Δiδάσκεται ακόμα και σήμερα.
Όσο για τις μάχες και το πόλεμο πες μου τι έχουμε κερδίσει από τη μικρασιατική ςκστρατεία και μετά.
Όσο για το κέρδος είμαστε γελασμένοι. 5-8 οικογένειες θα κερδίσουν. Οι άλλοι απλως θα λένε έχουμε τουρίστες αλλά λίρες δεν βλέπουμε. Για ρώτα τη Μυτιλήνη......
Αυτό που φοβάμαι είναι τη σταδιακή ένταξη της Ελλάδος στη δυναμική που δημιουργεί η Τουρκική οικονομία. Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα αποκτήσουν άμεση οικονομική εξάρτηση από τη γείτονα χώρα, η οποία με αιχμή του δόρατος το λιμάνι της Σμύρνης και τα τουριστικά θέρετρα της Αλικαρνασσού και Μαρμαρά θα “συντηρεί” κατ΄ουσίαν τους εναπομείναντες κατοίκους της Λέσβου, Χίου, Σάμου και Δωδεκανήσων. Ήδη οι τοπικές κοινωνίες στα νησιά του Αν. Αιγαίου στρέφουν τις ελπίδες τους στη Μικρασιατική Ακτή. Τούρκοι επιχειρηματίες θα εξαγοράσουν προβληματικές επιχειρήσεις δημιουργώντας σταδιακά ένα ενιαίο οικονομικό χώρο γύρω από το Αιγαιο με κέντρο αποφάσεων την Κωνσταντινούπολη. Αυτή τη φορά δε οι “Νέοι Φαναριώτες” θα είναι η μεσαία συντηρητική μουσουλμανική τάξη της Τουρκία. Η γνώση της τουρκικής γλώσσας θα θεωρείται σε λίγα χρόνια απαραίτητο προσόν για επαγγελματική σταδιοδρομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες γιατί διαφωνώ μαζί σου Παρατηρητη;
Για τα αναγραφόμενα στα βιβλία έχεις απόλυτο δίκιο διότι και στα δικά μας γράφουν πολλές ανακριβές αλλά και παραποιούν την ιστορία. Όλα αυτά τα κατάφερε ο μεγάλος Γ.Α.Π με τον συχωρεμένο αδελφό ΤΖΕΜ. Αλλά τι προτείνεις να τους απαγορεύσουμε την επαφή? Είδες τι έγινε στην Ίμβρο με το άνοιγμα του σχολείου ? Θα μου επιτρέψεις να μην αναφερθώ σε άλλες λεπτομέρειες που γνωρίζω διότι σίγουρα δεν μπορώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό ότι κατάλαβα κάνουμε την ίδια δουλειά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνο που προτείνω είναι να παραμείνει το καθεστώς της ελεγχόμενης αγοραπωλησίας οικοπέδων και ακινήτων σε ημεδαπούς. Να μην επιτραπεί σε τούρκους να επενδύσουν στο νησί, αν και αυτό είναι ουτοπία γνωρίζωντας ότι έχουνε φίλους τους στο νησί. Λύση φίλε μου δεν βλέπω. Μην ξεχνάς Έλληνες πούλησαν σίδερο που κρατούσε τις κολώνες στην Ακρόπολη στους Τούρκους που τους πολιορκούσαν. Τι να πούμε άλλο. Ας κρατήσουμε όσο μπορούμε. Αυτό προτείνω.