Που θα πάτε το τριήμερο της 25ης Μαρτίου; Βελιγράδι - Παρίσι ή Θάνος;

  Ο δυσεπίτευκτος στόχος προσέλκυσης τουριστών, τόσο από την εσωτερική όσο και την εξωτερική αγορά, απαιτεί σοβαρότητα, ανεύρεση πηγών νέων αγορών και τέλος αναμόρφωση της τουριστικής πολιτικής. Μπορούμε όμως να συζητάμε για σχεδιασμό και επιβολή ενός προγράμματος επανεκκίνησης του τουριστικού προϊόντος στη παρούσα χρονική καμπή τώρα που η πατρίδα μας πλήττεται από τις μνημονιακές πολιτικές επιβαρύνοντας την ύφεση και τη λιτότητα?

 

Αν και δεν ανήκω στη τάξη των πεφωτισμένων οικονομολόγων αλλά ούτε στους ειδήμονες τουριστικολόγους, δεν μπορώ παρά να προσεγγίσω το θέμα με όρους τεχνοκρατικούς και παράλληλα οικονομικούς. Η βάση των δεδομένων της ελληνικής οικονομίας άλλαξε. Είναι ένας  υποπαράγοντας μίας διεθνούς πραγματικότητας. Όλες οι προσπάθειες ανάδειξης της πατρίδας μας ως μητροπολιτικός πόλος  ολόκληρης της νοτιοανατολικής Ευρώπης αντιμετώπισαν  υψηλό βαθμό δυσκολίας , καθώς και από την απουσία της αναπτυξιακής πολιτικής για την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας...........

 Η Ελληνική οικονομία  στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Θέλοντας να είμαστε ρεαλιστές, εκ πρώτης όψης θα τοποθετούσαμε ιεραρχικά στην κορυφή την τουριστική βιομηχανία, ακριβώς από κάτω την ναυτιλία και θα ακολουθούσε από πολύ μακριά η βιομηχανία. Εδώ συνέβη το εξής παράδοξο, που πρέπει να αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Το ενδιαφέρον των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων επικεντρώθηκε αντίστροφα.  Έδωσε έμφαση με σειρά προτεραιότητας.  στην βιομηχανία,  στην ναυτιλία και τέλος στον τουρισμό. Αλλά ούτε αυτό έγινε με τον σωστό τρόπο. Οι φωνές του συνδέσμου βιομηχάνων ως «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω» διαρκώς υποστήριζαν ότι η χώρα έχει ανάγκη από στρατηγικές αναπτυξιακές και όχι διαχειριστικές με «αναπτυξιακά» προγράμματα, αμφίβολης σε κάθε περίπτωση αποτελεσματικότητας. Κανένας πολιτικός δεν τους έλαβε σοβαρά υπόψη. Το αποτέλεσμα ήταν, η Ελλάδα ποτέ να μην αποκτήσει την πολυπόθητη βαριά βιομηχανία και  στην ουσία παρέμεινε μια περιφερειακή χώρα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, χωρίς βάθος, χωρίς υποδομή αφού η βιομηχανία, σε περιόδους και συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, δεν γνωρίζει πατρίδα.

Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οδικό δίκτυο όπως η Εγνατία οδός, δεν απέδωσαν τα προσδοκώμενα. Η εγγύτητα της Βόρειας Ελλάδος με τις όμορες Βαλκανικές Χώρες που έχουν προσεταιριστική οικονομική πολιτική λόγω χαμηλού κόστους παραγωγής, οδήγησαν στην αποβιομηχάνιση, στις δραματικές απώλειες θέσεων εργασίας, ενώ οι άλλοτε εμβληματικές βιομηχανίες έχουν αναστείλει κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το εργοστάσιο της Coca cola όπου αν και κερδοφόρα βιομηχανία προτίμησε να μετακομίσει σε γειτονική βαλκανική χώρα.

 Ο δεύτερος σημαντικός πυλώνας, η ναυτιλία και οι εφοπλιστές ποτέ δεν έφεραν χρήματα οι επενδύσεις που να δικαιολογήσουν μια σοβαρή συνεισφορά στο ΑΕΠ παραμένοντας σε πολύ χαμηλά μονοψήφια νούμερα.

Ο τρίτος πυλώνας, η τουριστική βιομηχανία, μία από τις βασικότερες δραστηριότητες της ελληνικής οικονομίας που θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα στην ανάπτυξη βρίσκεται δυστυχώς και αυτός βρίσκεται σε δομική κρίση. Ας υποθέσουμε ότι θα θέλατε να δραπετεύσετε το τριήμερο της 25^ης Μαρτίου για την ΛΗΜΝΟ.

Αν κάποιος επιλέξει την μετάβασή του αεροπορικώς στο νησί, θα πρέπει να πληρώσει 205€ μετ’ επιστροφής συν την ενοικίαση αυτοκινήτου από τις εταιρείες ΠΕΤΡΙΔΗΣ τηλ. 22540 22039 η HOLIDAY CAR RENTAL τηλ. 22540-24357, ξοδεύοντας το ποσό των 35€ ημερησίως, ενώ για διαμονή στο ξενοδοχείο ΛΗΜΝΟΣ τηλ. 22540-22153, 35€/ ημέρα, ενώ εάν διαλέξει το ξενοδοχείο ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ τηλ. 22540-24002 το ποσό των 60€/ ημέρα. Εάν διαλέξει να επισκεφτεί το νησί ακτοπλοϊκώς, το εισιτήριο τουριστικής θέσης στοιχίζει 30€ και για το όχημα 88€ (αυτές οι τιμές αφορούν απλή μετάβαση).

Οι παραπάνω πληροφορίες αντλήθηκαν από το ταξιδιωτικό γραφείο του κου Ι. Κανταρά και ο οποίος μας ενημέρωσε ότι, το πλοίο AQUA MARIA δεν εξυπηρετεί τη γραμμή Λαύριο-Λήμνος λόγω μηχανικής βλάβης. Η μοναδική επιλογή πλοίου είναι μέσω Καβάλας, όπου οι αντίστοιχες τιμές είναι 59€ για το όχημα και 17€ το άτομο. Έχοντας λοιπόν αναλύσει μόνο το κόστος διαμονής και μεταφοράς, χωρίς να συμπεριληφθούν τα έξοδα φαγητού, καφέ κλπ. Ο επισκέπτης θα πρέπει να πληρώσει

Εάν έρθει αεροπορικώς από Αθήνα κατ’ ελάχιστον το άτομο 650 ευρώ

Εάν έρθει ατμοπλοϊκώς από Λαύριο (6-7 ώρες ταξίδι) όποτε και άμα έχει πλοίο, το άτομο κατ΄ ελάχιστον  355 ευρώ.

Για 4ήμερη απόδραση στο Παρίσι 4 ημέρες/ 3 νύχτες στοιχίζει 399€, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών εισιτηρίων και διαμονής αλλά και ξενάγησης με ελληνόφωνο ξεναγό (πλέον φόροι). 

Ενώ αν διαλέξει το Βελιγράδι θα πληρώσει 220 ευρώ για το ίδιο χρονικό διάστημα.

Για 5ήμερη απόδραση 5 ημέρες/ 4 νύκτες στη Πράγα ο τουρίστας καλείται να πληρώσει 355 ευρώ

Αν επιλέξει 4 ήμερη κρουαζιέρα στη Πόλη και τη Σμύρνη τότε θα καταβάλει 199 ευρώ

Εσείς τι θα διαλέγατε Βελιγράδι, Παρίσι, κρουαζιέρα  ή Θάνος;

Γιατί να επιλέξει κάποιος να επισκεφθεί τη Λήμνο όταν την προηγούμενη φορά που ήρθε με το κρουαζιερόπλοιο τα μαγαζιά ήταν κλειστά; Γιατί οι κολοσσοί ταξιδιωτικές εταιρίες να επιλέξουν το νησί μας αφού ζητούσαν 700 κλίνες επί 30 ημέρες και οι ξενοδόχοι δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους ή προτιμούσαν να το έχουν άδειο παρά να μειώσουν τη τιμή;

Άδικα περιμένουμε να έχουμε τουρισμό φέτος. Δεν φταίνε μόνο οι άλλοι. Φταίμε και εμείς……….

Λήμνιος