Γυναικεια Επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη

Ισαβέλλα Γιδαράκου   καθηγήτρια Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Τα τελευταία 15 χρόνια η επιχειρηματικότητα αναγνωρίζεται διεθνώς ως παράγοντας-κλειδί για την οικονομική ανάπτυξή. Ευρωπαϊκή  ένωση θεωρεί τις μικρές επιχειρήσεις βασική πηγή επιχειρηματικού δυναμισμού και καινοτομίας και προσβλέπει ειδικότερα σ΄αυτές να διαδραματίσουν το δικό τους πόλο για να γίνει η Ευρώπη η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία.

Σε όλο τον κόσμο η γυναικεία επιχειρηματικότητα είναι τα τελευταία χρόνια ένα ανερχόμενο φαινόμενο. Η μεγάλη ποικιλία επιχειρήσεων που αναπτύσσουν συμβάλλει στην σταθερότητα και την ανθεκτικότητα των τοπικών οικονομιών και αναδεικνύει ένα νέο πόλο για τις γυναίκες στο μεταβαλλόμενο με ταχείς ρυθμούς σήμερα οικονομικό περιβάλλον. Σε τοπικό επίπεδο , και ιδιαίτερα για τον αγροτικό χώρο, η επιχειρηματικότητα εκτιμάται ως μέσο για την πρόσβαση των γυναικών στην αγορά εργασίας αλλά και ενσωμάτωσης τους στη διαδικασία της ολοκληρωμένης ανάπτυξης του χώρου αυτού........

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συμπεριλάβει την επιδίωξη της διεύρυνσης της επιχειρηματικότητας στους βασικούς άξονες της Ε.Σ.Α. (Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση ) και η ελληνική πολιτεία εναρμονίζοντας τις πολιτικές της με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. έχει εντάξει την γυναικεία επιχειρηματικότητα ως ένα από τους βασικούς άξονες της αναπτυξιακής πολιτικής της.

Ενώ όμως η θεωρητική νομιμοποίηση αναφορικά με τον πόλο της γυναικείας επιχειρηματικότητας, γενικότερα αλλά και στον αγροτικό χώρο ειδικότερα , είναι σχετικά πληθωρική , η εμπειρική έρευνα μόλις τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται , φωτίζοντας πρακτικές πλευρές του φαινομένου.

Οι γυναικείοι συνεταιρισμοί αποτελούν την μορφή επιχειρηματικότητας που θεωρήθηκε ότι ήταν καλό εργαλείο κινητοποίησης των γυναικών του αγροτικού χώρου να ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ και υποστηρίχτηκε η σύσταση τους από διάφορους δημόσιους και τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς . Σε επίπεδο χώρας έχουν συσταθεί 112 περίπου  συνεταιρισμοί με 2500-3000 μέλη συνολικά . Σε έν α βαθμό πρόκειται για ευημερία των αριθμών, καθώς σε πραγματική λειτουργία βρίσκονται πολύ λιγότεροι.

Οι περιπτωσιολογικές μελέτες δείχνουν την κυριαρχία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων των γυναικών . Η ατομική μορφή κυριαρχεί στις 90 %  περίπου των περιπτώσεων .Οι επιχειρήσεις λειτουργούν κυρίως ως φορείς αυτοαπασχόλησης , στηριζόμενες όταν είμαι απαραίτητο σε πρόσθετη εργατική δύναμη από το στενό ή ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον.

Σε κάθε περίπτωση η αντίληψη του χώρου των επιχειρήσεων ως ανδροκρατούμενου φαίνεται πως αποδυναμώνεται σταδιακά τόσο στην κοινή γνώμη, στο χώρο των συναλλαγών ανδρών και γυναικών επιχειρηματιών μεταξύ τους όσο και στην λειτουργία των οικονομικών δόμων.