Προτάσεις για μία καλύτερη οργάνωση της αυτοδιοίκησης στη Λήμνο

Είναι αλήθεια ότι ο θεσμός της περιφέρειας είναι η μεγάλη πρόκληση για τη Λήμνο. Είναι η ευκαιρία για όλους μας, ή είναι υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας, λαμβανομένου υπόψιν ότι απουσιάζει ο αντιπεριφερειάρχης από το νησί μας?

Η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της αποκέντρωσης σε κάθε περίπτωση είναι πρόβλημα και ευλογία ταυτόχρονα. Πιστεύω ότι μόνο με την αγαστή συνεργασία του Δήμου και της περιφέρειας είναι δυνατό να ξεπεραστούν προβλήματα του παρελθόντος που έσπρωχναν τη Λήμνο στη απομόνωση. Αυτά φυσικά δεν θα γίνουν με ένα μαγικό τρόπο. Απαιτεί δουλειά, οργάνωση και επιλογή των καταλλήλων εκτελεστών στη τοπική αυτοδιοίκηση που διαθέτουν ικανότητες, άποψη και όραμα.

Θα ήθελα με την έναρξη εφαρμογής του νέου θεσμού του δήμου και της περιφερειακής ενότητας του σχεδίου Καλλικράτης στο νησί, να καταγράψω κάποιες σκέψεις οι οποίες κατά την άποψή μου θα κάνουν το όνειρο και την επιθυμία αυτή πραγματικότητα. Απευθύνομαι  κατ'αρχάς στον δήμαρχο, τον περιφερειάρχη και τους νέους αυτοδιοικητικούς δημοτικούς ή

περιφερειακούς συμβούλους, ανεξαρτήτως πολιτικής παρατάξεως, με τις παρακάτω προτάσεις:

* Είναι εφικτή η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους υπό τον έλεγχο της περιφέρειας (που συμπεριλαμβάνει ΔΟΥ, Ασφαλιστικά Ταμεία, Πολεοδομίες, Νομαρχίες) από φυσικά και νομικά πρόσωπα με μόνο κριτήριο ΑΦΜ και ΑΜΚΑ. Είσπραξη και ποσόστωση του ΦΠΑ θα μένει στη περιφέρεια και το Δήμο.

* Συμψηφισμός οφειλών, από και προς το Δημόσιο, μέσω συστήματος Μηνιαίας Εκκαθάρισης οφειλών. Η περιφέρεια θα χρηματοδοτείται από
τη διαδικασία αυτή.

* Απαιτούνται εσωτερικές μετατάξεις στο Δήμο, Επαρχείο και το Δημόσιο, για την αξιοποίηση υφιστάμενου ανθρώπινου δυναμικού σε υπηρεσίες που υπάρχει ανάγκη, αφού δεν μπορούν να γίνουν προσλήψεις.

* Προσωποποιημένη κοστολόγηση των Δημοσίων Νοσοκομείων ανά ασθενή, ώστε να υπάρξει προϋπόθεση διαφάνειας. Η λειτουργία των νοσοκομείων πλέον είναι εργο της περιφέρειας.

* Ηλεκτρονική συνταγογράφηση με παραχώρηση ανάθεσης του έργου ( outsourcing ), αντί για τις δαιδαλώδεις διαδικασίες του δημοσίου, που συνήθως αποτυγχάνουν.

* Αποκατάσταση των μεγάλων επενδύσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και υδροηλεκτρικών που με τον πρόσφατο Νόμο αποκλείονται.

* Η διασύνδεση των νησιών αποτελεί υψίστη προτεραιότητα για τον εξορθολογισμό του ενεργειακού συστήματος, αλλά και το σχεδιασμό του ενεργειακού μείγματος. Αυτό συνδέεται και με το δίκτυο των ΑΠΕ, για τις οποίες οι σχετικές επενδύσεις αναβλήθηκαν ή ματαιώθηκαν, αλλά και με άλλες υποδομές όπως η διαχείριση του νερού, η αφαλάτωση κλπ. Εδώ χάθηκαν τους τελευταίους μήνες πολύ μεγάλες και «ώριμες» επενδύσεις. Η Λήμνος πρέπει να συμπεριληφθεί σε αυτά.

* Θα πρέπει η περιφέρεια της Λήμνου να εξασφαλίσει πόρους με αξιοποίηση, κυρίως, της δημόσιας περιουσίας, όχι μόνο με την παραγωγή πρωτογενών εσοδων νοικιάζοντας αγροκτήματα με ελάχιστα έσοδα.

* Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Δημόσιων Νοσοκομείων και των εποπτευόμενων φορέων της Πρόνοιας, τα οποία αυτή τη στιγμή δεν αποδίδουν τίποτε! Πέρα απ’ αυτά υπάρχει ασφαλώς και η ΚΕΔ, η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου, που έχει στον έλεγχό της ακίνητα μεγαλης αντικειμενικής αξίας τα οποία θα πρέπει να αποδώσουν Θα πρέπει επίσης να αξιοποιηθούν τα κληροδοτήματα Νομικών Προσώπων του Δημοσίου. Κι απ’ όλα αυτά το Δημόσιο δεν εισπράττει ουσιαστικά τίποτε!

* Ένας άλλος τρόπος αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας περιλαμβάνει την τουριστική κατοικία για αγοραστές υψηλής εισοδηματικής στάθμης. Πρόκειται για επένδυση που αφορά κατασκευές με υψηλές προδιαγραφές και δεν αποτελεί ανταγωνιστική δραστηριότητα για τις ξενοδοχειακές μονάδες.
Η ζήτηση για τέτοιου είδους κατοικία είναι μεγάλη και ανερχόμενη διεθνώς. Μόνο που ως τώρα κατευθύνεται στην Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Κροατία. Ενώ η Ελλάδα πλεονεκτεί καθαρά έναντι όλων αυτών των χωρών.

* Τέλος, ιδιαίτερη σημασία και υψηλές αποδόσεις μπορεί να έχει η αξιοποίηση των λιμανιών Μούδρου, Μύρινας και του αεροδρομίου που εκτός από πηγή δημοσίων εσόδων θα αποτελέσουν και μοχλό περιφερειακής ανάπτυξης.

* Το ίδιο ισχύει και για τις μαρίνες, χωρίς τις οποίες είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ο αρχιπελαγικός τουρισμός. Όλα αυτά είναι έργα συμβάσεων παραχώρησης και ΣΔΙΤ και αποτελούν μορφές επικερδούς αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας μας χωρίς να χάνεται η κυριότητα.

* Η άμεση καταπολέμηση του παραεμπορίου που σκοτώνει το Εμπόριο. Χρειάζεται αληθινός «Πόλεμος» κατά της μάστιγας αυτής, που έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις.

* Κλαδικές επενδύσεις εκεί που υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Στον Τουρισμό, στη Ναυτιλία, αλλά και στη Μεταποίηση, σε προϊόντα όπου η Λήμνος μπορεί να επιτύχει καθετοποίηση και αξιόλογες εξαγωγικές επιδόσεις. Τέτοιες επενδύσεις, ασφαλώς, μπορούν να γίνουν από τώρα, αλλά η συγκροτημένη κλαδική στρατηγική και η εξωστρέφεια προϋποθέτουν άνεση κινήσεων και βαθμούς ελευθερίας που η Λήμνος σήμερα δεν διαθέτει.

Υπάρχει, λοιπόν, μια επί πλέον κατηγορία μέτρων αναπτυξιακών, που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, επιταχύνουν την Ανάπτυξη, έχουν απόδοση αργότερα, αλλά βελτιώνουν το κλίμα από τώρα.

Ίσως τα μέτρα χαρακτηριστούν από μερικούς ανέφικτα, δεν είναι αλήθεια όμως. Είναι η υπέρβαση και έχω την πεποίθησή ότι αν εφαρμοστούν θα παραδώσουμε μία καλύτερη Λήμνο στα παιδιά μας.