20 Δεκεμβρίου ψηφίζουμε τον επόμενο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας



Αγαπητοί μου φίλοι

Όλοι έχουμε πληγωθεί και στεναχωρηθεί με το εκλογικό φιάσκο. Έχουμε θυμώσει πολύ με τις αστοχίες και την ακαματοσύνη ορισμένων και το χειρότερο όλων είναι ότι, δώσαμε  το μήνυμα ότι υπάρχουν  και χειρότερα από την «κυβερνώσα Αριστερά».  Δεν μας αξίζει αυτή η εικόνα. Δεν αξίζει στους αγώνες μας. Δεν αξίζει στην Ιστορική Νέα Δημοκρατία.

Θα πρέπει όμως να  θέσουμε και το ευρύτερο πρόβλημα πού δείχνει να ταλανίζει τη χώρα μας. Εντάξει, πειστήκαμε πώς οι νοοτροπίες του παρελθόντος  είναι για δυσθανασία: Όχι όμως η  γνώση, το ηθικό, η φιλοπατρία και το ήθος. Αυτά θα πρέπει να τα προβάλουμε. Όταν καταρρεύσει ἡ συριζοκυβέρνηση θα έρθει ἡ «τεχνοκρατική» ή η «οικουμενική» λύση, για να αποδείξει πώς είναι φτιαγμένη από την ίδια συνταγή. Και μετά; Υπάρχει καμιά εφεδρεία για την Ελλάδα;

Φυσικά και υπάρχει. Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Ας αφήσουμε την απογοήτευση, το θυμό, την πίκρα  την εγκατάλειψη και τη διχόνοια  και ας πάρουμε το  μέλλον μας στα χέρια μας...Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει ο κατήφορος, ο μόνος δρόμος για να επιστρέψει η μεγάλη μας Παράταξη για το καλό του Τόπου,  είναι η συμμετοχή μας.

Στις 20 Δεκεμβρίου ψηφίζουμε τον επόμενο Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, τον Ηγέτη της μεγάλης μας Παράταξής μας, τον επόμενο πρωθυπουργό  που θα αναλάβει με σταθερότητα και συνέπεια το τιμόνι της χώρας και θα μας κάνει περήφανους!

Πρέπει να προχωρήσουμε σε τομές για να κάνουμε το κόμμα μας σύγχρονο, ανοιχτό στην κοινωνία. Ένα κόμμα, που ακούει, δημιουργεί, εξελίσσεται. Που δε φοβάται το νέο ή το προοδευτικό, αλλά συνθέτει, ζυμώνεται και πρωτοπορεί. Ένα κόμμα πολιτών και όχι μηχανισμών. Μια νέα συλλογικότητα που θα αλλάξει την Ελλάδα.  

Ας συμβάλουμε όλοι για μια νέα εθνική προσπάθεια και μια συμμαχία των ανθρώπων της παραγωγής. Για ένα δίκαιο Κράτος και μια ορθολογική διακυβέρνηση. Για μια χώρα της Αριστείας και της προκοπής. Για μια Ελλάδα της παραγωγής.

Μόλλη Μαχαίρα
μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΝΔ

Ψυχή μου δεν έφυγες ποτέ από τη Λήμνο




Το Τανξ και η Αλεξάνδρα






Τώρα το Τάνξ κι η Αλεξάνδρα
στη μαγεμένη ακρογιαλιά
είναι δυό βράχοι σαν τους άλλους
που νοσταλγούνε τα παλιά.


Τότε που πάντρευεν η νιότη
αποκοτιά κι ανεμελιά
και μες στη θάλασσα βουτούσαν
απ' τις κορφές τους τα παιδιά

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΟΛΛΗ ΜΑΧΑΙΡΑ

Λήμνος και ANZAC


Πριν από λίγες ημέρες,  μου δώρισαν ένα καταπληκτικό βιβλίο για τη Λήμνο, που είχε θέμα την εκστρατεία της Καλλίπολης «ΛΗΜΝΟΣ και ANZAC». Συγγραφέας του, ο Λημνιός Αριστείδης Τσοτρούδης, ένας ξεχωριστός ιστορικός συγγραφέας με πλούσιο συγγραφικό έργο. Έχω διαβάσει παλαιότερα βιβλία του, και μου άρεσαν πολύ,όπως η μεγάλη συμφορά της Λήμνου, Λήμνιοι Ήρωες, Η Γερμανική κατοχή της Λήμνου και η Λήμνος 1912-2012 -100 χρόνια ελευθερίας και προόδου.

Η νέα του δουλειά και πάλι εξαιρετική. Άψογη εμφάνιση, με πολύ καλή ποιότητα εκτύπωσης και ευκολία ανάγνωσης,  Ένα σοβαρό βιβλίο, που επιχειρεί με επιτυχία μία ιστορική ανασκόπηση μιας άγνωστης εποχής στους περισσότερους από εμάς με αντικειμενική και άψογη εξιστόρηση των γεγονότων τεκμηριωμένων, με πλήθος πηγών  με κύρος και ποιότητα.

Πέραν του πλούσιου φωτογραφικού υλικού που με επιμέλεια  πρωτοτυπία και σχολαστικότητα παρουσίασε ο συγγραφέας, ανακάλυψα  γεγονότα που δεν γνώριζα. Με πολύ απλό τρόπο ο κ.Τσοτρούδης εξηγεί γιατί είναι τόσο σημαντική για τους Αυστραλονεοζηλανδούς η Λήμνος και η εκστρατεία της Καλλίπολης, γιατί σφυρηλάτησε της έννοια της εθνικής τους ταυτότητας και γιατί απέκτησε φήμη, που άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου.Δεν είναι τυχαίο γεγονός η τόσο μεγάλη Λημνιακή κοινότητα στην Αυστραλία.

Τι συμβολίζει για μένα ο εορτασμός της ημέρας της Γυναίκας



Σίγουρα ο εορτασμός της "ημέρας της Γυναίκας" είναι μία ημέρα που πολλές γυναίκες στον πλανήτη θα πάρουν λουλούδια, θα ακούσουν ένα γλυκό «χρόνια πολλά», και θα βγουν με τις φίλες τους για ένα ποτό να διασκεδάσουν. Είναι όμως η ημέρα αυτή  μία γιορτή μόνο για διασκέδαση ή συμβολίζει κάτι για εμάς τις γυναίκες;.

Η σκέψη μου για κάποιο λόγο τρέχει στις Αμαζόνες της Λήμνου. Είχαν υιοθετήσει μία βάναυση και απαξιωτική συμπεριφορά για το ανδρικό φύλο. Δυστυχώς  σήμερα "Δεν απέχουμε πολύ από αυτό" Οι σύγχρονες γυναίκες  με το πάθος τους  να διασφαλίσουν αυτά που τους ανήκουν τους οδήγησαν στο να αφομοιώσουν στοιχεία ανδρικής συμπεριφοράς τα οποία οι ίδιες απεχθανόταν και ακόμη πιο τραγικό είναι πως ακόμη τα απεχθάνονται!