Έφυγε η Μόλλη και διαλύσαν όλοι

Από τον Αρη Νόμπελη

Τώρα πιστεύετε σοβαρά ότι μπορώ να γράψω; Οταν φεύγει για πάντα ένας αγαπημένος φίλος όπως ο Παντελής Συρμάνογλου; Οταν δεν θα ξαναδώ στα δημοτικά συμβούλια τον μοναδικό άνθρωπο που με έκανε να γελάω και χαλάρωνε τη διάθεσή μου όποτε ανέβαινε κατακόρυφα η ένταση; Εκείνον με τον οποίον ξεκαρδιζόμουν επειδή έλεγε χαρακτηριστικές ατάκες και μιμούνταν επιτυχημένα συναδέλφους δημοτικούς συμβούλους; Στη μνήμη του είναι αφιερωμένο αυτό το φύλλο της εφημερίδας…

Ο Παντελής, όπως κι εγώ, είχε δυο μεγάλες ατυχίες: Ηταν ΑΕΚ και ΝΔ. Η κιτρινόμαυρη ομάδα τού προσέφερε μονάχα πίκρες. Για κάθε ευτυχισμένη στιγμή, δυο δυσάρεστες… Οσο για τη ΝΔ, καλύτερα να μην το σχολιάσω. Δεν αναφέρομαι φυσικά στο κόμμα που ίδρυσε ο αείμνηστος εθνάρχης Κων/νος Καραμανλής, του οποίου όλες οι στρατηγικές επιλογές δικαιώθηκαν. Μιλάω (γράφω, καλύτερα) για τη σημερινή παράταξη. Ο πιο αχάριστος και αναξιοκρατικός φορέας της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Ο αγνός αγωνιστής Παντελής Συρμάνογλου, πηγαίνοντας-σαν κι εμένα-με τον σταυρό στο χέρι, διεκδικούσε ό,τι μπορούσε για την οικογένειά του. Μου είχε εκμυστηρευθεί την αντιμετώπιση κάποιων βουλευτών αλλά δυστυχώς και ορισμένων μέσα στον δήμο μας. Με δυο λόγια ίσως τον πήραν στον λαιμό τους τον ανθρωπάκο όταν τον έπνιξαν τα προβλήματα. Και στέρησαν από την οικογένειά του έναν υποδειγματικό πατέρα, έναν αξιολάτρευτο γιο, έναν λατρεμένο αδερφό, έναν αξιοθαύμαστο σύζυγο…

Και ο Παντελής είναι βέβαια μια ακραία περίπτωση. Δεν φεύγουν από κοντά μας όσοι αδικούνται. Το ερώτημα ασφαλώς είναι γιατί να αδικηθούν και η απάντηση ότι από τη στιγμή που στη ΝΔ κάνουν κουμάντο οι διάφορες παρεούλες, κάθε ικανός άνθρωπος δεν μπορεί να αναπνεύσει.

Λήμνος, Οκτώβριος 2010. Η Μόλλη, αδερφή του φίλου μου Λεωνίδα Μαχαίρα, οργανωμένο στέλεχος της ΝΔ στο νησί και ιδιαίτερα δημοφιλής γιατρός, αποφασίζει ότι επιθυμεί να κατέβει για υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του «γαλάζιου» υποψήφιου περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου-και φαβορί των εκλογών-Παύλου Βογιατζή. Εχει υπολογίσει όμως χωρίς τον… ξενοδόχο, που στην περίπτωσή μας είναι εξέχον «γαλάζιο» στέλεχος του νησιού. Ο τελευταίος, μωροφιλόδοξος και εγωιστής, θέτει βέτο. 

Αδίκως η Μόλλη Μαχαίρα, που θέλει απλώς να προσφέρει, παλεύει να μπει στο ψηφοδέλτιο. Το σημαντικό στέλεχος, αυτός ο… αγαθός άνθρωπος αποδεικνύεται αξεπέραστο εμπόδιο. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε: Το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου ο χάρτης στο Βόρειο Αιγαίο βάφεται πράσινος. Ο Παύλος Βογιατζής, σχεδόν σίγουρος νικητής, μαυρίζεται δεόντως στη Λήμνο και διατηρεί τον τίτλο του «υποψήφιου περιφερειάρχη». Η ΝΔ χάνει μια σίγουρη περιφέρεια. Το «εξέχον στέλεχος» όμως ικανοποιήθηκε. Λίγο το έχετε αυτό; Δυστυχώς η αναξιοκρατία δεν κάνει εξαιρέσεις στο νησί σας…

Αρης Νόμπελης