"Αντρας" δεν απέμεινε σ' αυτά τα χώματα για να χορέψει ένα αντρίκιο ζεϊμπέκικο;

Πώς να σηκωθείς να χορέψεις  Έλληνα ένα ζεϊμπέκικο σαν εκείνα τα παλιά που χόρευες  κάποτε πάνω στη πίστα; Πώς να ανοίξεις  πάνω στην πρώτη στροφή πάλι τα χέρια σαν φτερά,  έτσι για να θυμηθείς ότι κάποτε μπορούσες να πετάξεις ως Αετός;

Πώς να πάρεις  την στροφή  σε αυτό το ζεϊμπέκικο αφού όλα μέσα σου  είναι εύθραυστα; Θα σπάσει η καρδιά. Οι στροφές που έδωσες για να μείνεις άνθρωπος την έχουν ήδη ραγίσει.  Το ταξίμι έχει αρχίσει να ξύνει πληγές σαν φαλτσέτα  ακονισμένη από τα χέρια σου.

Άνοιξε τα μάτια τώρα γιατί το ζεϊμπέκικο που ονειρεύεσαι δεν θα το χορέψεις  ποτέ. Έπρεπε να το είχες καταλάβει.

Πιπιλάς τη λέξη φιλότιμο και παλικαριά αλλά   τις έχεις βγάλει από το κύτταρό σου μια και καλή. Είσαι επικίνδυνος, πλαδαρός, τεμπέλης  και ασυνείδητος. Η πατρίδα άρχισε να μικραίνει. Μίκρυνες εσύ ως άτομο και μετέπειτα ως λαός.  Δεν αντέγραψε εσένα η εξουσία, αλλά εσύ την αντέγραψες.  Άφησες να σου δείχνουν οι λιγδιάρηδες της εξουσίας και τα φερέφωνά τους μέσα από εφημερίδες και κανάλια τις μεγάλες καταστροφές αλλά ένα φως δεν έπεσε για να σου δείξει ότι η πραγματική πατρίδα φεύγει στο κάτω μέρος μιας κλεψύδρας που δεν έχει πάτο. 

Σε λίγο θα μπουν στη χώρα . Κατάφερες αυτό που δεν κατάφερε κανείς ανθέλληνας που πέρασε από αυτόν τον τόπο. Να φέρεις τα σύνορα μέχρι εκεί που φθάνει η ανάσα σου.  Σε λίγο θα αρχίσουν να ξηλώνουν τις φλέβες σου. 

"Άντρας" δεν απέμεινε σ' αυτά τα χώματα για να χορέψει ένα αντρίκιο ζεϊμπέκικο ; 

΄΄Εστω και τώρα Θυμήσου τι είσαι. Έλληνα.  Ξημερώνει.

Ιωσήφ