ΔΝΤ

Διαβάζοντας το κείμενο αυτό μονό θυμό και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει σε κάθε έναν από εμάς που ζούμε αυτήν την τραγική κατάσταση στην χώρα μας.

Ποιος δεν αισθάνεται αγανάκτηση για την προδοσία που έγινε στην χώρα μας από ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ και διεφθαρμένους πολιτικούς? Ποιός δεν απαιτεί ΣΗΜΕΡΑ να οδηγηθεί στην ΦΥΛΑΚΗ όποιος διέπραξε οποιοδήποτε έγκλημα κατά του Ελληνικού Λαού? Οι πολιτικοί οι όποιοι αποφάσισαν την είσοδο μας στο ΔΝΤ έπρεπε να γνωρίζουν αυτά που καταγγέλλει ο αρθρογράφος. Κατά δήλωση όμως κάποιων πολίτικων οι μέθοδοι του ΔΝΤ ήταν γνωστές . ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ οδήγησαν στην καταστροφή? Γιατί δεν έκαναν τις διαρθρωτικές αλλαγές όταν έπρεπε? ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΑΝ ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ. ...........................

Τα ζόμπι και τα Βαμπίρ πρέπει να φύγουν από το πολιτικό προσκήνιο ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ. Όποιος ευθύνεται για την αθλιότητα για την διάλυση του κράτους να δώσει λόγο στην δικαιοσύνη.

 Κανταράς Στέλιος

Ντέιβισον Μπαντού, οικονομολόγος του ΔΝΤ.

"Σήμερα παραιτούμαι από το προσωπικό του ΔΝΤ ύστερα από δώδεκα χρόνια και έπειτα από χίλιες μέρες εργασίας στο εξωτερικό ως αξιωματούχος του ταμείου, κατά την διάρκεια των οποίων, με όπλα τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι εναντίον κυβερνήσεων και των λαών της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής.
 

Για μένα, η παραίτηση μου είναι μια ανεκτίμητη απελευθέρωση, επειδή με αυτό τον τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω ότι θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου από αυτό που στα μάτια μου είναι το αίμα εκατομμυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων.

Ξέρετε το αίμα είναι τόσο πολύ που κυλάει σε ποτάμια. Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει πάνω μου κρούστα.

Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας."

Ο Μπαντού παραιτήθηκε το 1996 ισχυριζόμενος ότι το ΔΝΤ είχε αλλοιώσει τα στατιστικά στοιχεία του Τρινιντάντ και Τομπάγκο έτσι ώστε η πλούσια σε πετρέλαιο χώρα να δείχνει λιγότερο σταθερή από ότι ήταν στην πραγματικότητα.

Το ταμείο απαίτησε να γίνει αποδεκτό αυτό που ο Μπαντού αποκαλεί, το πιο θανατηφόρο φάρμακο, του ΔΝΤ, απολύσεις, περικοπές στους μισθούς και όλη η γκάμα των πολιτικών διαρθρωτικής προσαρμογής.

Στην επιστολή του ο Μπαντού που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας από μια χούφτα αξιωματούχων. Αντιμετώπιζε ολόκληρο το πρόγραμμα των προσαρμογών του ΔΝΤ ως μια μορφή μαζικών βασανιστηρίων "καθώς κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν από τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας. Όμως εμείς γελάμε απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα".

 
Naomi Klein "Το δόγμα του Σοκ"
Σελίδα 352
718 σελίδες τεχνοκρατικής ομορφίας και ορθότητας