Το 2016 είναι μια χρονιά σταθμός για όλη τη περιοχή μας αλλά ιδιαίτερα για την Τουρκία. Πρώτη φορά μετά τη πτώση της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας, η Τουρκία επιδεικνύει τόσο μεγάλη επεκτατική διάθεση προς τα Βαλκάνια, τον
Καύκασο, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή. Ο Ερντογάν, αποδυνάμωσε τον
ρόλο των στρατιωτικών και έχει προσδώσει
στη χώρα μία νέο-οθωμανική εικόνα, προσπαθώντας να την καθιερώσει ως περιφερειακή
δύναμη με την ‘διπλωματία των
κανονιοφόρων’ και τον «αήττητο στρατό του».
Σε εμάς στη Λέσβο, δεν στέλνει τα καράβια του και το στρατό
του. Εφαρμόζει άλλη τακτική. Έχει ενεργοποιήσει τη σχέση μεγίστου οφέλους. Αρχικά με το σχέδιο ‘Yeni Lirasi’, τη
δημιουργία Ελληνοτουρκικής φιλίας με τις ευλογίες των προεστών του νησιού, που
κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, η Άγκυρα έχει προχωρήσει σταθερά και με
μεθοδικότητα στη δημιουργία φιλοτουρκικής κάστας στο νησί, με σταδιακή τουρκοποίηση
της τοπικής αγοράς με την επιδίωξη ένταξη της, στη δυναμική που δημιουργεί η Τουρκική οικονομία.
