’Καρδιά μου φάε πιές και μετά ευφραίνου’’ καθόριζε τον τρόπο ζωής μας για δεκαετίες. "Ο,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, μια ζωή την έχουμε" και τα σχετικά..
Μια ζωή με τριτοκοσμική συνείδηση είχαμε και εμείς στη Λήμνο όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες. Αλήθεια αισθάνθηκε ποτέ κανείς το νησί μας ως ένα παραγωγικό κομμάτι της πατρίδας και όχι ως ΧΩΡΟ καλοπέρασης; Με παραλίες χωρίς φρεντουτσίνο τα καλοκαίρια; Χωρίς ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ η ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ για τα βράδια; Χωρίς να είναι μία περιοχή περιβαλλόμενη από νερό, όπου αυτό που αξίζει είναι μόνο να ζούμε τη ζωούλα μας, να βγάζουμε λεφτά και να περνάμε καλά;
Έτσι είμαστε και στα υπόλοιπες εκδηλώσεις της ζωής μας: εκμετάλλευση των πάντων. Όλων των καταστάσεων, όλων των προσώπων: "Να τον καλοπιάσουμε τώρα που είναι υποψήφιος, υποσχέθηκε να βοηθήσει να μπει κάπου η Μάλαμα". Αηδία, σήψη, παρακμή.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι άλλοι μας επιτέθηκαν και τι να κάναμε οι καημένοι. Οι "τράπεζες", οι "αγορές", οι "κερδοσκόποι", οι "Αμερικάνοι", οι, οι, οι... Σύμφωνοι. Το ξέρουμε αυτό. Το γιατί όμως η Ελλάδα μας δεν πάτησε στα πόδια της τόσες δεκαετίες και έγινε το εύκολο θύμα οφείλεται (μόνο) στους έξωθεν;
Ποιος να τολμήσει να ελέγξει τον τοπικό άρχοντα (εκεί να δεις βρώμα) όταν υπάρχουν από πίσω ρουσφέτια και υποσχέσεις; Συνηθίσαμε στα σκ…ά, πού είναι το ψέμα; Άφηνα εγώ μια βρωμίτσα εδώ, άφηνες εσύ μια άλλη παραπέρα, συνηθίσαμε στη βρωμιά και πλέον φτάσαμε στο σημείο να κλέβουν απροκάλυπτα εκατομμύρια εκατομμυρίων και να περιμένουμε τα... μέτρα του Μνημονίου για να πάμε να διαδηλώσουμε έξω από τα σπίτια των πολιτικών! Κάτι που θα έπρεπε να γίνει κι εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια πριν. Έπρεπε οι πολιτικοί-λαμόγια να νιώθουν την ανάσα του λαού στον κόρφο τους, να αισθάνονται ότι "ελέγχονται" - να βλέπουν ότι ο λαός νοιάζεται για ό,τι συμβαίνει και αντιδρά.
Αν θέλεις, συνέχισε Νεοέλληνα να κοιτάς τον εαυτούλη σου. Το ίδιο κάνουν οι πολιτικοί που εξέλεξες και τους βρίζεις και τους χτυπάς στους δρόμους. Μέσα σε όλον αυτό τον κακό χαμό, σκέφτηκες ποτέ να ρίξεις ένα ΓΕΡΟ σκαμπίλι και στον εαυτό σου μπας και ξυπνήσεις;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.