Ζούγκλα η Λήμνος

Ληστείες, βιοπραγίες, η νέα μας καθημερινότητα στη Λήμνο.

Μετά τις αλλεπάλληλες κλοπές και διαρρήξεις στο νησί το τελευταίο διάστημα, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι στον Άγιο Δημήτριο, έπεσε θύμα  τριών  ληστών που  μπήκαν στο σπίτι του, χτύπησαν και τους δύο, τους έδεσαν και έφυγαν ανενόχλητοι, στις 2 περίπου τα ξημερώματα της Κυριακής.  

Ήταν, όμως, έτσι πάντα τα πράγματα; ......
Όχι θα μου πείτε… όλοι θυμόμαστε ότι κάποτε παίζαμε στις αλάνες της γειτονιάς μας και στους χωματόδρομους των χωριών μας και οι πόρτες των σπιτιών μας ήταν ορθάνοιχτες…. έτοιμες να δεχθούν στην αγκαλιά τους φίλους, συγγενείς και γείτονες, για κουβέντα και καλή παρέα…

Γιατί έτσι ήταν ο Λημνιός. Ανοιχτόκαρδος, γενναιόδωρος, γλεντζές, ψυχόπονος, φιλόξενος αλλά και πολύ (τελικά) αφελής… Αυτή η ανθρωπιστική μας διάθεση για φιλοξενία και συμπόνια μας οδήγησε σε λάθος δρόμους…..  

Από τα περισσότερα εγκλήματα που έγιναν από αλλοδαπούς προκύπτει η συμπεριφορά τους φανερώνει μια μορφή εκδικητικότητας προς την ελληνική κοινωνία: ίσως φυλετική, ίσως ταξική, ίσως κοινωνική, ίσως εθνική. Ίσως και μίσος….

Όλοι γνωρίζουμε ότι η εγκληματικότητα είναι θέμα πολιτικής φροντίδας για τις κυβερνήσεις και ανησυχίας για τους πληθυσμούς. Όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες υφίστανται αυτό το κοινωνικό γεγονός και αντιδρούν κατά ποικίλους τρόπους, ανάλογα με την εποχή και τον πολιτισμό τους. Κανένα εθνικό χαρακτηριστικό, πολιτικό σύστημα, κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, νομικό σύστημα, καμιά τιμωρία ή μεταχείριση δεν απάλλαξαν ποτέ μια χώρα από το έγκλημα. Αντίθετα σήμερα, παρατηρούμε την αύξηση του, την εμφάνιση νέων μορφών του, συνοδευόμενων από πρωτόγνωρη βία.

Στις ημέρες μας, τα διαφορετικά πολιτιστικά πρότυπα που βασίζονται σε βάρβαρες και απάνθρωπες «αξίες» και συνθήκες, όπως το κέρδος, η υλική ευημερία, η λανθασμένη μεταναστευτική πολιτική και η ανεξέλεγκτη εισροή αλλοδαπών στον ελλαδικό χώρο, ευνοούν την ανάπτυξη της εγκληματικότητας, η οποία αποτελεί τον πιο ορατό δείκτη κοινωνικής παθολογίας, ένα υποπροϊόν του πολιτισμού μας, που ο έλεγχος της πλέον από την κεντρική πολιτειακή εξουσία, μέσω των νόμων, φαντάζει ατελέσφορος. Και εδώ είναι να οδύρεται κανείς.  

Γιατί κανένας δεν μας ρώτησε… ΘΕΛΟΥΜΕ; ΜΠΟΡΟΥΜΕ; Τώρα είναι η ώρα να στείλουμε το μήνυμα: Η ευημερία και ασφάλεια του γηγενούς λαού ενός τόπου πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα κάθε ορθώς σκεπτόμενου ηγέτη.  

Μόλλη Μαχαιρα