Η επόμενη μέρα

Από τον Ιωσήφ

Το δυσκολότερο σ’ αυτή τη φάση να μπορεί κάποιος να εκτιμήσει και να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις. Εκεί που όλοι λέγαμε και ψιθυρίζαμε « μα γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε, τι περιμένουμε κλπ», ήρθε από το πουθενά μέσω της τεχνολογίας και της κοινωνικής δικτύωσης η πλατεία. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα διότι τον τελικό λόγο τον έχει ο κυρίαρχος λαός. Το μόνο που τρέμει το πολιτικό σύστημα και οι δομές του είναι μία μόνιμη και σθεναρή αμφισβήτησή του μέχρι να πέσει από τη πίεση του αγανακτισμένου λαού. Στην αρχή ήταν οι συγκεντρώσεις στις πλατείες, στη συνέχεια το κυνηγητό των πολιτικών μετά τι; 

Παράλληλα άρχισε η αμφισβήτηση του κινήματος  των αγανακτισμένων και λογικό ήταν αφού αυτοί που διαμαρτύρονται στο σύνολό τους είναι  οι δυσαρεστημένοι του δημοσίου δηλαδή ξεβολεμένοι άνεργοι συμβασιούχοι,  που παρά την υπόσχεση κάποιων βουλευτάδων δεν ανανεώθηκε η σύμβασή τους, και στο σύνολό τους ανενεργοί πολίτες που δεν ψήφησαν στις προηγούμενες εκλογές γιατί ‘ έτσι  ήθελαν’.

Η επόμενη μέρα όπως προδιαγράφεται θα είναι μία περίοδος ανακατατάξεων , αποσταθεροποίησης, εθνικών περιπετειών ενδεχομένως, και βαθιά τραυματική εμπειρία για όλους μας. Από τη μία οι διεθνείς οικονομικές μας υποχρεώσεις, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ζούμε με δανεικά και θα ζούμε και για τα επόμενα χρόνια και από την άλλη η επερχόμενη πολιτική αστάθεια του συστήματος (απαξίωση πολιτικών σχηματισμών, έλευση νέων, εξαφάνιση του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού) δημιουργούν και θα δημιουργήσουν πρωτόγνωρα φαινόμενα.

Αναμφίβολα ζούμε ιστορικές στιγμές, που πάντα ενέχουν και τη τραγικότητα μέσα τους. Η ιστορία δεν σταματά, οι γενεές έρχονται και παρέρχονται και η παρακμή θα δώσει τη σκυτάλη στην αναγέννηση. Έως ότου γίνει αυτό θα πρέπει να οπλιστούμε ως πολίτες και ως κοινωνία με θάρρος, γενναιότητα, εθνική ομοψυχία, να κάνουμε την κριτική μας, να επέλθει η κάθαρση για να έρθει η αναγέννηση της  Ελλάδας

.

Ιωσηφ