Οι άνδρες δεν υπάρχουν πια

Απο τον Βενιαμίν

Αδιανόητη θα φάνταζε πριν από μερικές δεκαετίες αυτή η φράση - κραυγή αγωνίας,  ‘’Δεν υπάρχουν άντρες πια’’ που είναι το μεγαλύτερο κλισέ σήμερα  και, όπως φαίνεται, εσωτερική προσταγή για γυναίκες του 21ου αιώνα. Το γνωστό τραγούδι που έλεγε “οι άντρες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο” ήταν προφητικό για την εποχή μας. Όμως με μια διαφορά, τους άντρες δεν τους πάτησε το τρένο, αλλά οι γυναίκες.

Ο φεμινισμός, λοιπόν, ευνούχισε τους άντρες ή η κάκιστη ερμηνεία του από θηλυκά με εμμονές και απωθημένα, που σε συνδυασμό με την προβολή προτύπων από τα media – όπου συχνά οι άντρες απεικονίζονται ως άτιμοι, κτηνώδεις, αποτυχημένοι ή ανόητοι – οδήγησε σε μια διεστραμμένη εκδοχή του!!! Την στέρηση της αρχοντιάς και του προστατευτικού ρόλου των ανδρών στην κοινωνία και την αποδόμηση ρόλων αμφοτέρων των φύλων διαπιστώνουν επιστήμονες - συγγραφείς, μεταξύ των οποίων αρκετές εκπρόσωποι του «ασθενούς» φύλου, προκαλώντας σάλο στα γυναικεία στίφη.

Οι περισσότερες έρευνες μεταδίδουν μια φθαρμένη εικόνα της σημερινής αρρενωπότητας. Παρουσιάζουν τους άντρες νευρωτικούς και λιγότερο καταξιωμένους, «αντικείμενα» και ελάχιστα σεβάσμιους, περισσότερο μπερδεμένους από ποτέ με την ταυτότητα τους και απογοητευμένους, λόγω περιθωριοποίησής τους.

Τι απαντάμε όμως εμείς οι άνδρες σε αυτή τη πρόκληση.

Εδώ και  χρόνια ψάχνουμε να βρούμε τί εννοούν οι γυναίκες όταν λένε:" δεν υπάρχουν άνδρες?" Οι γυναικοπαρέες που πληθαίνουν ολοένα ενώ  εμείς ακόμη ψάχνουμε να βρούμε ποιά απάντηση να δώσουμε εμείς οι άνδρες?  

Αν υπάρχουν άνδρες; Μα καλά τόσοι που κυκλοφορούμε? τόσοι που χωρίζουμε, άλλοι τόσοι που παντρευόμαστε, άλλοι πολλοί που πηγαινοέρχονται στους διαδρόμους των μαιευτηρίων και κάποιοι άλλοι μέσα στις αίθουσες τοκετών, και κάποιοι άλλοι έξω από αίθουσες γυμναστηρίων, φροντιστηρίων περιμένοντας τα παιδιά τους και όλοι αυτοί οι μοναχικοί μέσα στα μπαρ και άλλους χώρους διασκέδασης με το ποτό στο χέρι και το μάτι να γυρίζει ωσάν "τηλεσκόπιο" υποβρυχίου προς αναζήτηση και εντοπισμό θηλυκού, τί φύλο είναι αν δεν είναι άνδρες?

 Οι γυναίκες για άλλα πράγματα όμως παραπονιούνται……

 Ο άντρας παλιά ήταν κύριος! Για να σε κερδίσει σου φερόταν με το “γάντι”! Σου μιλούσε συνέχεια, σε πρόσεχε, σου έδειχνε το ενδιαφέρον του με κάθε τρόπο, σου έστελνε λουλούδια, σου άνοιγε την πόρτα στο αυτοκίνητο του και προπαντός δεν σου έλεγε ψέματα.  Τώρα;  

Τώρα λοιπόν σε έχει τελείως στο φτύσιμο όπως λέμε και δεν μιλάω για την περίοδο πριν επισημοποιήσετε την σχέση σας αλλά για το μετά. Βαριέται να μιλήσει και αν ακόμα καταφέρεις να ανοίξεις μια συζήτηση για το τι θα γίνει με σας τους δυο και την σχέση σας η απάντηση που θα πάρεις θα είναι η εξής: «ξέρεις, δεν είμαι καλός στις σχέσεις και έτσι δεν γουστάρω δεσμεύσεις,».. και το αφήνει πάντα στο φλου και ας καίγεσαι εσύ!

Ρομαντισμός; Μηδέν! Να σε πάει μια βολτούλα να περπατήσετε αγκαλιά κάτω από τον “έναστρο ουρανό”, σπάνιο φαινόμενο! Και ένα “μωρό μου” να σου πει, ξέρεις ότι το λέει και στην κολλητή του (την οποία παρεμπίπτοντος και δεν χωνεύεις!) και νοιώθεις έτσι πως δεν το εννοεί.

Λουλούδια; Τα μόνα λουλούδια που θα δεις θα είναι αυτά του κήπου σου και στα μπουζούκια που θα πετάει, όχι σε σένα αλλά στην τραγουδίστρια που τυχαία ήταν συμμαθήτρια του στο δημοτικό!! Αυτός θα σου πει πως το θεωρεί πολύ «κίτς» ή πως δεν το γουστάρει γενικά να προσφέρει σε μια γυναίκα λουλούδια και γι’ αυτό δεν σου έχει πάρει ποτέ.. και ούτε θα σου πάρει!

Τι συμβαίνει όμως σήμερα;

 Αγανακτούν οι γυναίκες όταν δεν νιώθουν να κυνηγιούνται. Όσο και αν εμφανίζονται ως λαχταριστά θηράματα στις παραλίες και στα μπαράκια τα παλιά καμάκια  τις παρακολουθούν εξ αποστάσεως χωρίς να πλησιάζουν. Άλλοι, γιατί είναι πλέον αρκούντως ευνουχισμένοι από τις αλαζονικές συμπεριφορές των γυναικών και τις συνεχείς ανελέητες απορρίψεις και άλλοι, με περισσότερο σύγχρονες αντιλήψεις, θέλουν και αυτοί να ..κυνηγηθούν και να έχουν και αυτοί το προνόμιο της τελικής επιλογής αν θα «πέσουν», εάν και εφόσον το αποφασίσουν και όποτε το αποφασίσουν..

Σήμερα ο μοντέρνος άντρας απαιτεί και αυτός να ..«κυνηγηθεί» ενώ η μοντέρνα γυναίκα δεν περιμένει πια το κρέας στην σπηλιά.. Αν το θέλει ξέρει και να το βρίσκει και να το ζητά και να το παίρνει.. Έχει μπει στην παραγωγή, είναι ανεξάρτητη και αυτοδύναμη, στέκει στα δικά της ποδάρια και δεν νιώθει θήραμα.. Είναι το ισχυρό φύλο, όχι μόνο βιολογικά αλλά πλέον και κοινωνικά και ο ρόλος του θηράματος την υποτιμά..

Άνδρες υπάρχουν αρκεί να θέλουν να τους δούνε οι γυναίκες και για να τους δούνε οι γυναίκες καλό θα είναι να πάψουμε να θέλουμε να "γινόμαστε" ο κάθε φορά "ιδανικός" για την εκάστοτε γυναίκα που έτσι μας θέλει να είμαστε. Θέλουν να ζήσουν την ομορφιά της αμοιβαιότητας στη σχέση και στον έρωτα σε πιο ανθρώπινους ρόλους και όχι σε ρόλους κυνηγών και θηραμάτων.

 Οι άνδρες υπάρχουν και είναι εδώ 100 % όπως έλεγε και το τραγούδι αλλά……………