Που οδηγείται η ύπαιθρος στο νησί μας

Που οδηγείται σήμερα η ύπαιθρος στο νησί μας; Οι αγρότες σε όλη τη χώρα είναι σε αναβρασμό. Τι συμβαίνει στη Λήμνο; 

Mίλησα μαζί τους και έμαθα ότι οι  αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας είναι σε απόγνωση, εξαγριωμένοι,   με τα τρακτέρ αναμμένα για κινητοποιήσεις και  έτοιμοι για όλα γιατί αισθάνονται παραμελημένοι αδικημένοι και ξεχασμένοι.

Πώς να μην είναι. Ποια προγράμματα και τι θεσμική θωράκιση πρόσφεραν οι άνθρωποι που ψήφησαν στον τόπο τους; Τι έκαναν; Αυτά που μου εξήγησαν επιβεβαιώνουν πλήρως τον θυμό τους και δικαίως αισθάνονται αδικημένοι. Ειδικά στο νησί μας.

Ρωτάνε κάτι απλό. Ποίος αγωνίστηκε για το ύψος των αποζημιώσεων από τα κουνέλια που απορρέουν από  το Νόμο 3877/2010. Τα χρήματα που  δόθηκαν   στο στρέμμα ήταν ψίχουλα  Στα 600 στρέμματα η αποζημίωση είναι  3600 ευρώ ενώ ο αγρότης έδωσε 15.550 ευρώ για σπόρους 1.000 ευρώ για φάρμακα και 1,64 ευρώ το λίτρο το πετρέλαιο τα οποία πήγαν στο βρόντο. Εκτός από αυτό θα πρέπει επιπλέον να αγοράσουν  και  ζωοτροφές αφού τα φάγανε όλα τα κουνέλια. Μου είπαν χαρακτηριστικά με οργή  ότι κάποιος περιφερειακός σύμβουλος είπε ότι δεν έχει η Λήμνος πρόβλημα με τα κουνέλια τι να περιμένεις από αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ακόμα πρόβλημα και είναι «με τα μπούνια» μέσα όπως μου είπαν… .Καταστράφηκαν. Άσε που η τιμή στο αρνί δεν θα περάσει φέτος τα 2 ευρώ ούτε το γάλα τα 82 λεπτά.

Πιστεύουν ότι πρέπει να παλέψουν μόνοι τους γιατί δεν έχουν εκπροσώπηση στη περιφέρεια και κατ’επέκταση στο αρμόδιο Υπουργείο.  Είναι πολύ θυμωμένοι διότι  πιστεύουν ότι κάποιοι είναι περιχαρακωμένοι από τους αυλικούς τους γύρω από το χρυσό θρόνο της δημαρχίας ή του  περιφερειακού συμβούλου δεν παλεύουν για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Αντ’αυτού στα ωραία ταξιδάκια  λένε με άλλα λόγια αυτό που διάβασα στο τοπικό τύπο λένε ότι κάποιος είπε στον Άδωνι Γεωργιάδη όταν ήρθε στο νησί  μας  << η Λήμνος είναι παράδεισος>>. Τώρα λένε κάτι καινούργιο< η Λήμνος  δεν καταλαβαίνει από κρίση>. Ελεος πια μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας.

Αν ζούσε σήμερα στη Λήμνο ο ποιητής μας Άγγελος Βλάχος  θα μας αφιέρωνε σίγουρα στο νησί μας το ποίημα του που μιλάει για τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.  Είναι φαιδρά γιατί είμαστε ευκολόπιστοι καχύποπτοι και εγωιστές σε ένα ευλογημένο τόπο, με αποτέλεσμα η συνεργασία και η κοινή προσπάθεια να μην είναι στα προτερήματά μας. “ Δεν τόχουμε” και το πληρώνουμε. Ζούμε σε ένα ιδιαίτερο νησί που είναι  ένας ευφορώτατος τεράστιος κάμπος , και το διαφοροποιεί απο όλα τα άλλα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους αλλά όσο για μας ας μην αρχίσω την γκρίνια.

Παλαιότερα σε αρκετά άρθρα μου αναφέρθηκα στο ζωτικό χώρο της Λήμνου που είναι το έδαφός της και το πόσο σημαντικό είναι να μην το ξεχνάμε αυτό σε κάθε πρόγραμμα η πρωτοβουλία ανάπτυξης του τόπου μας. Που φθάσαμε όμως;

Παραπονούνται οι αγρότες μας δίκαια γιατί οι άνθρωποι που ψήφησαν είναι εκ του μακρόθεν τους υπόσχονται  παραμύθια όλο ναι- ναι λένε αλλά   στα συμβούλια   ψηφίζουν άλλα. Γιατί άραγε; Δεν ξέρουν, Δεν πηγαίνουν κοντά στον αγροτοκτηνοτρόφο, τον ξακουστό κεχαγιά μας ή τον απλό αγρότη να ρωτήσουν κάτι απλό. Βγαίνετε πατριώτες;

Πέρυσι κύριοι  δεν ξέραμε ότι τα προβλήματα των  αγροτών  μας  είναι περισσότερο θεσμικά και ίσως χρειαστούν κάποιες διευθετήσεις κονδυλίων από την ΕΕ, Ασχοληθήκαμε έγκαιρα; 

Αλλά να που έφθασε η ώρα που οι αγρότες μας ίσως πληρώσουν την απουσία αντιπεριφεριάρχη - έπαρχου στη Λήμνο.