Λήμνος- Φυσική πινακοθήκη


Θεόδωρος  Ι .Μπαβέας

Όταν δεν έχεις γεννηθείς σε ένα τόπο και έχεις αποφασίσει  να ζεις εκεί, τότε η προσάρμοση σου στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον δημιουργεί ένα περίεργο και πολυσύνθετο δέσιμο με το τοπίο τους ανθρώπους , το χώρο και τον χρόνο .

Ζεις σε ένα χώρο με θετική ενέργεια , που λατρεύεις χωρίς το περιμένεις , περπατάς μέσα σε μια πλούσια  φυσική πινακοθήκη με ποικιλία χρωμάτων, με συνδυασμούς και σχήματα, ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν την ξεχωριστή προσωπικότητα του νησιώτη 


Νιώθεις ότι εκατοντάδες προικισμένοι καλλιτέχνες δημιούργησαν αυτούς τους ζωγραφικούς πίνακες .Πίνακες που μας περιβάλλουν  μέσω των οποίων ο καθένας από εμάς με τη δική οπτική και το δικό του οπτικό πρίσμα βλέπει ,αντιλαμβάνεται και απολαμβάνει τη Λήμνο

Φυσικοί πίνακες με δαντελωτά ακρογιάλια , με τους λοφίσκους με τα πρασινοκίτρινα –λευκά – κόκκινα –πυρρόχρωμα λιβάδια, με τα   χωριά με την ιδιόμορφη αρχιτεκτονική των πετρόκτιστων σπιτιών τους ,που κατοικούνται από ανθρώπους ποτισμένους από την αρμύρα, ριζωμένους στο ξεχωριστό ηφαιστιογενές γεωλογικό τοπίο του νησιού ,με τα διάσπαρτα εξωκλήσια , με τις μάντρες και τους ανεμόμυλους που θυμίζουν άλλες εποχές

Εικόνες που εναλλάσσονται  στο κύλισμα του χρόνου και τις αλλαγές του τόπου , χαρακτηρίζουν την ακριτική Λήμνο , την αναδυομένη πεταλούδα του βορειοανατολικού Αιγαίου κάτω από τα Δαρδανέλια με τους αιώνιους γείτονες της ,τον Άθω , τη Σαμοθράκη , την Ίμβρο και τον Άγιο  Στράτη , με την ανθρώπινη παρουσία 14000 ετών  και με τη σπουδαία γεωπολιτική θέση , αφού βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας κόσμων και πολιτισμών

Τη Λήμνο με την πλούσια μυθολογία και ιστορία , το νησί του Ηφαίστου ,της Υψιπύλης, της Μαρούλας , με την προϊστορική Πολιόχνη και το πρώτο βουλευτήριο της Ευρώπης , την αρχαία Μύρινα , την Ηφαιστεία το ναό  των Καβείρων και το βυζαντινό Κότσινα ,την πατρίδα του Πεντάθλου  και του πρώτου τυποποιημένου φαρμάκου , της Λημνίας γης  , που από την εποχή του Φιλοκτήτη μέχρι των ημερών μας  θεράπευσε τον ανθρώπινο πόνο

Η απεραντοσύνη της θάλασσας και η ατελείωτη οριογραμμή του ορίζοντα σε κάνουν να νιώθεις πολύ πιο ελεύθερος, στη σκέψη και τη φαντασία γιατί πλησιάζεις το άπειρο , ζεις το όνειρο , ενώ πολλές φορές αισθάνεσαι ότι έχεις αγγίξει το τέλειο.

Στη Λήμνο , αυτό το νησί των αρωμάτων και των γεύσεων , του θυμαριού και του  μελιού , του σιταριού και του ξακουστού από τα ομηρικά χρόνια κρασιού, των τυριών και των πολλών άλλων παραδοσιακών γεύσεων , που είναι προϊόντα του μόχθου και της αγάπης του ακούραστου νησιώτη , δοκιμάζεις ξεχωριστές εμπειρίες που αγγίζουν όλες τις αισθήσεις σου.   

Το περιβάλλον και ο κυματισμός της θάλασσας ταξιδεύουν τη φαντασία σου καθώς χαίρεσαι και απολαμβάνεις το μεγαλείο της φύσης που δημιούργησε αυτό νησί μεσοπέλαγα  στην καταγάλανη θάλασσα, με την αρμύρα , τους δυνατούς αέρηδες, την χρυσοκίτρινη  ανατολή και το ροδαλό ηλιοβασίλεμα στον ιερό κώνο του Άθωνα  

Όταν ζεις στη Λήμνο ,τα συναίσθημα σου  έχουν το χαρακτήρα και την πολυχρωμία της θάλασσας , από την απόλυτη γαλήνη και ηρεμία, μέχρι τη δυνατή φουρτούνα , έτσι όπως εναλλάσσονται τα συναισθήματα στη ζωή μας , με τις χαρές και τις λύπες  την καλοσύνη και την κακία  με τον ενθουσιασμό και την απογοήτευση , την ευτυχία και την δυστυχία , με τον έρωτα και το μίσος  

Έτσι δημιουργείται μια δυνατή σχέση με την Λήμνο , τη θάλασσα , το χώμα , φύση , τους ανθρώπους , που σε κάνει να δένεσαι μαζί τους έτσι ώστε να νοιώθεις ερωτευμένος με τη Λήμνο . 

1 σχόλια:

ka.st είπε...

Πρέπει νάσαι και λίγο αλαφροισκιοτος για να καταλάβεις την Λήμνο.Δέν ειναι μόνο τα δαντελωτά ακρογιάλια,αλλά και κάτι πιό εσωτερικό,πιό πέρα απο τα δεδομένα.Πρέπει δηλαδή να έχεις την ευαισθησία να αντιλαμβάνεσαι πνεύματα που σε διαπερνούν σαν ενα ελαφρή αεράκι,ίσως ακόμη και να βλέπεις φαντάσματα......χμμ.Ανάμεσα στα μυστήρια των καβείρων και την ελεγκτική ματιά του Αθω που ώς ματι Θεού αένα την κοιτάζει,τυλιγμένη στο απέραντο γαλάζιο σαν να προστατευεται απο την πολύ μακρινή περα ακτή και λουσμένη σένα αστραφτερό φώς του ηλιου ασπιλο που κατακαιει τούς μήνες του καλοκαιριού τον τόπο,δίνοντας της ενα χρώμα γιηνο,καφε μαζι με τις πινελιές του πράσινου.Σε τέτοιους τόπους κανονικά πρέπει να ζούν ανθρωποι πού απεμπολούνται την εννοια το εφήμερου,πρέπει να σμηλεύει χαρακτήρες δυνατούς ακαίρεους.

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.