Ξύπνα λεβέντη Κεχαγιά

Η Λήμνος που αναφέρουμε συνέχεια, και που έχει γίνει τόσο της μόδας τώρα τελευταία να την βάζουμε μπροστά στη προσωπική μιζέρια μας, τη πνευματική μας φτώχεια, την υποταγή μας σε όλο αυτό το σύστημα που βιώνουμε, είναι κάτι το αφηρημένο; Όχι. Είναι ένα νησί με συγκεκριμένα γεωγραφικά όρια και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

 Όταν λέμε Λήμνος αυτό που φέρνουμε στην επιφάνεια να μας σώσει είναι το αρχαίο παρελθόν μας, η ιστορία μας. Όμως το όνομα αυτό μπορεί να είναι βαρύ, αλλά οι κάτοικοι αυτού του νησιού είναι καταναλωτές ενός παγκόσμιου συστήματος αξιών, ζουν και λειτουργούν με τα πρότυπα αυτού του συστήματος, έχουν δημιουργήσει σαν αξίες και ανάγκες αυτά που προτείνει αυτό το σύστημα αξιών.

Ο Λημνιός καταναλωτής των σούπερ μάρκετ, των ριάλιτυ της τηλεόρασης, ο συλλέκτης διαφόρων γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας, ο λάτρης της ρόδας, της μάσας, της μοδάτης ένδυσης, ο διψασμένος για χρήμα και καλοπέραση, ο αντιγραφέας τηλεπερσόνων, και πρωταγωνιστών διαφημιστικών σποτ, σε τίποτα δεν διαφέρει από τον εθισμένο ευρωπαίο ή αμερικανό καταναλωτή, παρά μόνο σε ότι αφορά το τρόπο που εφαρμόζει και υπακούει στα ερεθίσματα αυτά.

Ο μέσος Λημνιός δεν είναι με ένα βιβλίο στο χέρι να μελετάει αρχαίους φιλοσόφους, ούτε να διαβάζει την ιστορία του τόπου του νησιού για να δει από ποιους χτίστηκαν το Νοσοκομείο, το Γυμνάσιο, τα Σχολεία, οι Εκκλησίες και ποίοι φρόντισαν να φέρουν πόσιμο νερό στις πλατείες.  Να μάθει ποιος είναι ο Μανιάτης, ο Κωνσταντίνου, ο Χαρίτος, ο Παμπούκης, ο Αρβανιτάκης και τόσοι άλλοι που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο συγγραφέας Αριστείδης Τσοτρούδης.  Ούτε πολεμάει στα βουνά της Πίνδου με κρυοπαγήματα στα πόδια αλλά ούτε γνωρίζει ότι η Λήμνος είναι η πρώτη νήσος που αντέστη κατά των Γερμανών.

 Ο μέσος Λημνιός στο χέρι του κρατάει ένα τάμπλετ, φοράει κάποια ξένη επώνυμη φίρμα, και πολεμάει για μια πρόσληψη σε κάποια τράπεζα ή για ένα διορισμό για να εξασφαλίσει χρήμα για να μπορεί να αγοράσει κι άλλα από αυτά τα "αγαθά" που είναι και η κεντρική ιδέα της ζωής του και της κοσμοαντίληψής του. Το αν χορεύει ‘’Πάτημα’’ ή τον ‘’Κεχαγιά’’ ενώ οι συγγενείς του Ευρωπαίοι χορεύουν ταραντέλες, βαλς και καντρίλιες δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το αν παρακολουθεί μετά μανίας ένα χαζοκούτι που έχει κι ελληνικούς υπότιτλους ακριβές καρμπόν με τα υπόλοιπα χαζοκούτια των εκτός συνόρων κατοίκων είναι η ουσία.

Έχουμε κατοίκους που τρέχουν στα σούπερ μάρκετ ν΄αγοράσουν λεμόνια από την Αργεντινή, φιστίκια Αιγίνης από τη Τουρκία και λάδι από τη Γερμανία! Κατοίκους που διαβάζουν ένα σωρό αηδίες και τους δικούς τους συγγραφείς, ποιητές, φιλοσόφους, ζωγράφους, καλλιτέχνες τους θεωρούν κουραστικούς ή ντεμοντέ. Κατοίκους που κάνουν οικονομίες για να πάνε σ΄ενα μοδάτο θέρετρο και δεν έχουν μπει στο κόπο να πάνε ούτε στα Καβήρια να τα δουν από κοντά. Κατοίκους που ο ζωτικός τους χώρος καταλαμβάνεται από ότι αηδία τους πουλήσει κάθε Ανθέλληνας.

Πότε θα ξυπνήσεις αλήθεια Κεχαγιά; Να αγαπήσεις ξανά τη γη που σε  ανάθρεψε και σε τρέφει; Πότε θα αφήσεις και το δικό σου στίγμα στην  ιστορία του νησιού μας που λες ότι το αγαπάς τόσο πολύ; Η κρίση που ζεις ξεκινάει από μέσα σου. Ξύπνα!!

Ξέρω… ξέρω ( not in my back yard = Όχι στην αυλή μου).

Λ.Μ